Hér er lítil grein eftir Sigurð Þórarinsson jarðfræðing um fyrrverandi jökulinn Ok. Greinin birtist í tímaritinu Jökli árið 1959. Þá voru jöklar vissulega að hopa á hlýskeiði. Sigurður skrifar þarna líka um Glámu, jökul á Vestfjörðum sem er horfinn. Hann telur að hvorugur þessara jökla hafi verið til á þjóðveldistímanum.
Ljósmyndin af jöklinum var tekin 1957, segir Sigurður, og bætir við að jökull sé einungis norðan í hvirfli fjallsins en gígbarmarnir séu jökulvana.
Undanfarna daga hafa ýmsir birt þessa mynd úr Morgunblaðinu frá því árið 1960 til sannindamerkis um að jökullinn á Oki hafi þá verið horfin. En hann er enn þarna á myndinni sem Sigurður birtir og eins er farið með myndina úr Morgunblaðinu – jölkullinn er ekki á gígbörmunum heldur sést í hann hægra megin á myndinni, norðar í fjallinu.
Það hafa vissulega skipst á hlýskeið og kuldatímabil í sögu jarðarinnar – og Íslands. En maður þarf eiginlega að vera staurblindur til að nema ekki að nú bráðna jöklar og ís með hraða sem er ógnvænlegur.
Hér bæti ég svo til gamans við þáttarbroti úr Kiljunni þar sem er fjallað um Kaldadal. OK kemur þarna við sögu.