Mér hefur alltaf fundist Helgi Tómasson vera stórkostlegur ævintýramaður.

Drengur frá Vestmannaeyjum, úr helsta sjávarplássinu á Íslandi, þekktu fyrir annað en dansmennt, sem verður aðaldansari hjá einum frægasta dansflokki heims, New York City Ballet – já, í sjálfri höfuðborg heimsins.

Að hann skyldi vera uppgötvaður hér á Íslandi eftirstríðsáranna – í einangrunnini sem hér var. En hann fer í Listdansskóla hins nýstofnaða Þjóðleikhúss. Þar eru danskir ballettmeistarar að kenna, Lisa og Erik Bidsted.

Hann fór til Kaupmannahafnar með Bidsted-hjónunum, dansaði þar á sumrin, en var annars á Íslandi. Loks var hann sjálfur orðinn dansari í Phantomime-leikhúsinu í Tívolí, þá unglingur. Það er svo ekki minni maður en Jerome Robbins, einn frægasti dansstjóri síðustu aldar,  sem sér hann dansa og útvegar honum styrk til að komast í ballettskóla í New York.

Helgi var svo fulltrúi Bandaríkjanna í alþjóðlegu danskepninni í Moskvu 1969, varð þar í öðru sæti – á eftir einum frægasta dansara tuttugustu aldarinnar, Mikhail Baryshnikov.

Eftir að hann hætti að dansa sjálfur var hann ráðinn sem listrænn stjórnandi San Francisco-ballettsins. Flokkurinn átti í alls konar örðugleikum þegar Helgi tók við og álit hans var mjög fallandi. En Helgi reisti hann við, enda er hann frægur fyrir að vera mjög kröfuharður og nákvæmur. Nú er þetta einn helsti dansflokkur heims, margverðlaunaður og rómaður.

Það er mikið fagnaðarefni að fá Helga og dansflokkinn á Listahátíð. Sjálfur vann ég á Listahátíð 1990 þegar Helgi kom með dansara úr San Francisco-ballettnum og sýndi í Borgarleikhúsinu. Ég tók við hann viðtal og fannst mikið til þess koma að kynnast honum aðeins þá.

Hér á heimasíðu Leikminjasafns Íslands má sjá yfirlit um feril Helga Tómassonar. Eitt af sýningarspjöldunum lítur svona út.