Hversu langt nær vernd heimildamanna blaðamanna? Lekamálið svokallað vekur upp spurningar um það.
Rangri og meiðandi frétt er lekið úr ráðuneyti til fjölmiðla –það er eiginlega óhugsandi að þetta komi annars staðar frá. Tveir fjölmiðlar taka upp fréttina og birta hana nokkurn veginn óbreytta, gagnrýnislaust. Víðlesnasta dagblaðið, Fréttablaðið, setur fréttina meira að segja á forsíðu. Þriðji fjölmiðillinn, Ríkisútvarpið, má eiga að það kannaði sannleiksgildi lekans.
Þarna er augljóslega verið að blekkja og villa, þetta eru ekki upplýsingar – þvert á móti, þetta eru rangfærslur. Einhver sem hefur vald er að misnota það.
Blaðamennirnir gera stóra skyssu þegar þeir birta þetta án þess að skoða málið betur – þeir láta uppljóstrarann (þetta orð er eiginlega ónothæft í þessu tilviki) leiða sig á villigötur.
Hver er þá trúnaðurinn þeirra við þann sem lak fréttinni úr ráðuneytinu?