Hinn stríði tónn sem var í ræðu Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar forsætisráðherra á Viðskiptaþinginu í dag vekur athygli. Margir þinggestir voru nokkuð undrandi yfir því hversu mikils pirrings gætti í ræðu Sigmundar – og hversu miklum tíma hann eyddi í að kallast á við bloggara og álitsgjafa úti i bæ.

Jóhanna Sigurðardóttir var reyndar hætt að mæta á Viðskiptaþingin – þau voru reyndar ekki hátt skrifuð fyrst eftir hrun. Nú þegar er komin ríkisstjórn sem ætti að vera viðskiptalífinu þóknanlegri er ennþá ágreiningur – nú um Evrópu, gjaldmiðilinn, hagstjórnina.

Þetta leyndi sér ekki í ræðu Sigmundar og því hversu ergilegur hann virkaði. Hann fór meira að segja að rifja upp afstöðu Viðskiptaráðs til Icesave.

Annað sem var athyglisvert í ræðunni voru orð forsætisráðherrans um Seðlabankann. Hafi einhverjum dulist að Már Guðmundsson þarf ekki að kemba hærurnar í embætti seðlabankastjóra, þá ætti það að vera orðið deginum ljósara.

Sigmundur skammaði Seðlabankann fyrir að reikna út áhrifin af skuldaleiðréttingunum fyrirhuguðu í staðinn fyrir að greina greiðslujöfnuð landsins – en Sigmundur sagði að fyrir nokkru hefði verið farið fram á hið síðarnefnda.

Seðlabankinn ætti þó, skyldi maður halda, að ráða við hvort tveggja. Og sem sjálfstæð stofnun hlýtur hann að þurfa að skoða áhrif skuldaleiðréttinga eins og annars sem getur haft áhrif á gengi krónunnar og verðstöðugleika.

En Már er ekki í náðinni, það er ljóst. Tvennt er talið vera í stöðunni, að hann verði látinn taka pokann sinn og nýr bankastjóri verði ráðinn í staðinni. Það er þó ekki víst að stjórnarflokkarnir nái að koma sér saman um hver það eigi að vera. Hinn möguleikinn er að verði settir tveir yfirfrakkar á Má – að bankastjórarnir verði aftur þrír eins og var hér áður fyrr.