Eitt sinn var það svoleiðis hér á Íslandi að það var bara eitt af hverju: Ein útvarpsstöð, eitt símafélag, ein grænmetiseinkasala, eitt SÍS.
Svo breyttust tímarnir og það fór að vera aðeins meira úrval. Ekkert obboslega mikið, en samt meira en áður.
En því má auðvitað breyta aftur, því eins og Vigdís Hauksdóttir segir í viðtali um vinnu sparnaðarnefndarinnar:
„Við erum 320 þúsund, við búum á eyju og við þurfum bara eitt af hverju fyrir sig.“
