Anna Claessen gróf í dag stríðsöxina og bað Bryndísi Líf afsökunar í pistli sem hún skrifaði á Vísi í dag.

Anna, framkvæmdastjóri Dans og Kúltúr, skrifaði fyrr í vikunni pistil, þar sem hún gagnrýndi áhrifavaldinn Bryndísi Líf fyrir myndir sem hún birtir á Instagram og líkti henni við klámstjörnu.

Í gærkvöldi svaraði Bryndís fyrir sig með stuttri færslu á Instagram.

Nú er Anna þó búin að fyrirgefa Bryndísi og segir að hún hafi ekki átt að taka Bryndísi svona fyrir og að hún hefði ekki átt að nafngreina hana, frekar en einhvern annan áhrifavald.

„Fannst hún og greinin hennar svo flott og viðmótið áhugavert að þess vegna notaði ég hana sem dæmi. My bad!“

Anna sagðist hafa lesið fréttaflutninginn um málið og verið í sjokki. Í pistlinum gefur Anna í skyn að hún hafi áttað sig á því að hún hafi fordæmt og brotið niður með skrifum sínum.

„Var ég vondi kallinn? Lagði ég í einelti?“

„Ég sem var lögð í einelti og vil alltaf hafa alla með og byggja aðra upp… ekki brjóta niður.“

„Ég sem starfa við danskennslu, sem skemmtikraftur og markþjálfun, starfa við að gleðja fólk.“

„Ég sem er í Dale Carnegie að segja öðrum: „Ekki fordæma”. Braut ég á einhverjum? Áts!“

Anna spyr sig þá hvað sé best að gera í aðstæðum sem þessum, þegar manni finnst maður hafa gert eitthvað vitlaust.

„Hvað gerir maður þá?

Þegar maður hefur gert eitthvað rangt

Biðjast fyrirgefningar

Sendi strax skeyti

Og biðst hér með fyrirgefningar

Ætlaði aldrei að særa neinn.“

Anna ítrekar svo hvert markmið hennar með upprunalega pistlinum hafi verið.

„Líður þeim vel sem fá ekki jafn mörg læk og vinir sínir? Jafn mörg læk og samfélagsmiðlastjörnurnar sem sýna allan sinn líkama? Hvernig myndi þér ef litla systir eða frænka myndi deila svona efni af líkama þeirra?”

„Í staðinn notaði ég íslenska fallega konu sem dæmi og var tekin fyrir það. Skiljanlega!“

„Þetta var ekki fallega gert og ég er miður mín. Bryndís á hrós skilið hvernig hún tók þessu. Takk Bryndís fyrir að sýna mér mína fordóma.“

Anna segist þó vera hrædd um yngri frænkur sínar sem gætu verið að bera líkama sína saman við glansmyndir samfélagsmiðla.

„Ég er hrædd. Hrædd um litlu frænkur mínar sjái svona, bera það saman við þeirra líkama, fari að hata hann eða fari í hina áttina og fækki fötum til þess að fleiri like. Meiri ást og stuðning. Það er hræðslan, og þannig urðu til fordómarnir.“

Anna segir að hún hafi lært sína lexíu og þakkar Bryndísi fyrir það.

„Sjáðu frekar hvað þessi hegðun er í raun og veru að segja þér um þig og þína hræðslu og farðu að vinna í því.“