Ónefndur maður hefur verið dæmdur í tveggja ára fangelsi og til greiðslu miskabóta vegna kynferðisbrota gegn fötluðum manni. Dómurinn var kveðinn upp í Héraðsdómi Reykjavíkur þann 30. júní. Brotaþolinn er fatlaður, með djúpa þroskahömlun, ódæmigerða einhverfu, heilalömun og flogaveiki. Dómurinn kemst að þeirri niðurstöðu að hinn ákærði hafi misnotað andlega og líkamlega fötlun mannsins til að svala fýsnum sínum.
Maðurinn var kennari brotaþola í átta ár og sinnt honum einnig á frístundaheimili eftir skóla. Foreldrar þolandans treystu manninum og grunaði þau aldrei neitt misjafnt. Maðurinn var ákærður og sakfelldur fyrir að hafa misnotað skjólstæðing sinn í þrjú skipti vorið 2016, í Heiðmörk, á salerni í Egilshöll við Fossaleyni 1 og á salerni á Þjóðminjasafninu við Suðurgötu 41.
Rétt eftir brotið í Heiðmörk kom þolandinn til foreldra sinna sem fannst hann ekki sjálfum sér líkur. Þau urðu vör við sæði í nærbuxum hans og getnaðarlimur hans var rauðþrútinn. Er þau gengu á hinn ákærða viðurkenndi hann að hafa veitt syni þeirra sjálfsfróunarhjálp þar sem hann kallaði eftir slíku og gott væri fyrir hann að fá þannig tilfinningalega útrás þar sem hann væri flogaveikur. En foreldrar mannsins könnuðust ekki við að hann hefði nokkurn tíma sýnt áhuga á kynlífi. Framburður þeirra dómi var á þá leið að þetta gæti ekki staðist enda hefði sonur þeirra engan skilning á kynlífi eða vitund um það. Móðir brotaþolans varð vör við sæði í næxbuxum hans í tveimur öðrum tilvikum er hún var að hjálpa honum að skipta um föt.
Hinn ákærði neitaði því að brotaþolinn gæti ekki gert sig skiljanlegan varðandi kynferðislegar langanir. Framkoma hans væri mismunandi en í skóla hefði hann til dæmis verið ofbeldisfullur en ljúfur heima hjá sér.
Tilkvaddur matsmaður við dóminn sagði að þolandinn væri ófær um að skilja þýðingu þess verknaðar sem kært er fyrir, láta í ljós löngun eftir honum eða sporna við honum. Orðrétt segir þar:
„Í ljósi þeirrar alvarlegu vitsmunalegu skerðingu sem Abýr við er ljóst að hann var hvort tveggja í senn ófær um að skiljaþýðingu þess verknaðar sem kært er fyrir, láta í ljós ósk um að verknaður væri framkvæmdur né spornað gegn honum. Meintur gerandi hefur því getað notfært sér andlegt ástand Atil að framkvæma þá athöfn sem kært er fyrir.“
Sem fyrr segir var hinn ákærði fundinn sekur og dæmdur í tveggja ára fangelsi. Hann var dæmdur til að greiða þolanda sínum 1,2 milljónir króna í skaðabætur og allan sakarkostnað, sem er ríflega þrjár milljónir króna.
