„Það versta sem ég get hugsað mér að lenda í sem uppistandari er helst salur þar sem langt er liðið á kvöldið og maður nær ekki athyglinni. Blindfullt fólk, sem getur ekki talað lengur saman, á ekkert að vera hlusta á grín,“ segir Jakob Birgisson sem hefur slegið í gegn sem uppistandari.

Jakob er í viðtali í helgarblaði DV en ár er liðið síðan hann flutti sína fyrstu sýningu. Í október mun hann endurtaka leikinn og hann hefur fengið til liðs við sig grínistann Jóhann Alfreð, sem gert hefur garðinn frægan með uppistandshópnum Mið-Íslandi. Jakob er jafnframt yngsti handritshöfundur áramótaskaupsins 2019 og segir það mikil forréttindi að vinna með reynslumiklu fólki.

Hér birtist brot úr viðtalinu við Jakob sem finna má í heild sinni í helgarblaði DV.

Þegar Jakob er spurður um muninn á milli kynjanna í uppistandi segir hann líklega einhverja breytu þar í. „Ég vil fara varlega í að tala um það, enda er erfitt fyrir mig að álykta hvernig það er að vera kvenkyns uppistandari þegar ég hef ekki reynsluna af því sjálfur. Hins vegar búum við í samfélagi sem leitast við að festa konur í ákveðnu hlutverki og gerir almennt meiri kröfur til þeirra. Annars held ég að best sé að spyrja konur út í þeirra upplifun af skemmtanabransanum fremur en að ég sé að tjá mig mikið um það.“

Aðspurður segist Jakob ekki hafa lent í miklum hrakförum sem uppistandari þótt starfið sé ekki alltaf dans á rósum. „Ég reyni að vera æðrulaus. Það versta sem ég get hugsað mér að lenda í sem uppistandari er helst salur þar sem langt er liðið á kvöldið og maður nær ekki athyglinni. Blindfullt fólk, sem getur ekki talað lengur saman, á ekkert að vera hlusta á grín. Það er því almenn regla hjá uppistöndurum að vera ekki of seint í dagskránni. Það er gott að fá smá grín í upphafi eða við miðju kvölds, létta aðeins á stemningunni, svo getur fólk haldið skrallinu áfram og gert það sem því sýnist. En auðvitað getur grínið líka ekki farið á þann veg sem maður óskaði sér, það er hægt að lenda á erfiðum hópi sem hlær ekki eins mikið og flestir. Það er líka allt í lagi. Og ég er óhræddur við að gera mistök, það þroskar mig og gerir mig að betri grínista.“