Það eru forsetakosningar eftir fimm daga en kosningabaráttan virkar eins og hálfgert mjálm.

Það auðvitað engin spenna í þessu – og það er enginn kraftur heldur. Úrslitin eru líka svo gott sem ráðin; þau hafa eiginlega verið það síðan í apríl þegar fór af stað röð atburða.

1. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson lenti í vandræðum vegna Panamaskjala og þurfti loks að segja af sér.

2. Maggi í Texasborgurum sagðist ætla að bjóða sig fram. Alls staðar ágerðist sú tilfinning að kosningarnar væru að snúast upp í skrípaleik. Mælirinn er fullur, hugsuðu margir, í raun hafði þetta furðu mikil áhrif.

3. Guðni Th. Jóhannesson birtist dag eftir dag í sjónvarpinu og snögglega fóru margir að hugsa að þarna væri loks komið fram ágætt efni í forseta. (Nei, þetta var ekki skipulagt fyrirfram; uppákoman með Panamaskjölin var ekki alveg þess eðlis).

4. Ólafur Ragnar Grímsson tilkynnti framboð að nýju en virkaði vandræðalegur. Fáum dögum síðar lenti hann líka í vandræðum vegna Panamaskjala og hætti við framboðið. Hann sá fram á að tapa kosningunum.

5. Þá var Guðni líka kominn í röð frambjóðenda, það var merkilegt að skynja bylgjuna í samfélaginu, hvernig fylgið fór af Ólafi til hans. Þetta taldi ég mig finna alls staðar þar sem ég fór einn föstudag.

Staðan hefur í raun ekki breyst neitt að marki síðan þá. Það er nokkuð öruggt að úrslitin réðust þarna upp úr miðjum apríl. Framboð Davíðs Oddssonar breytti engu þar um, enda er það mislukkað. Og frambjóðendurnir Andri Snær og Halla hafa í raun ekki að öðru að keppa en að komast skikkanlega frá kosningunum.

Það er semsagt enginn hiti í þessu né spenna. Reyndar er pínu áhugavert að fylgjast með því hvernig reynt er að koma höggi á Guðna. Af hægri væng hefur heyrst að hann sé ESB-sinni og Icesave-maður, en nú heyrist af vinstri væng að Guðni sé umkringdur Sjálfstæðismönnum og sé í raun einn slíkur sjálfur, já, laumu-Sjálfstæðismaður. Það er líka haft þessu til marks að hann hafi einu sinni búið í Garðabæ en eigi núna heima á Seltjarnarnesi.

Úr þessu verður varla mikil kosninganótt. Má þó skoða hversu hátt hlutfall Guðni fær í kosningunum, verður það yfir 50 prósent? Og hversu lágt Davíð fer – einhverjir eiga væntanlega eftir að fyllast Þórðargleði yfir því. Og svo er spurning hversu kjörsóknin verður mikil?