Hér eru tvær ljósmyndir, teknar efst á Skólavörðustíg, frá því löngu áður en gatan varð túrismanum að bráð. Leiðin upp að kirkjunni er líklega mesta túristaslóð Íslands núorðið.

En þarna eru aðrir tímar. Myndin hér að neðan er tekin árið 1970. Nokkur húsanna vinstra megin eru horfin, en húsalengjan hægra megin stendur enn. Mér finnst skrítið til þess að hugsa að þetta ár var ég einmitt á myndlistarnámskeiði fyrir börn í Myndlistarskólanum í Reykjavík sem þá var til húsa í Ásmundarsal á Skólavörðuholti. Gekk þarna vestan úr bæ með vini mínum Sigga Pálma. Hæfileikaleysi mitt í myndlistinni reyndist vera algjört.

Það er Karl Gustaf Smith sem setti myndirnar á vefinn. Í húsinu hægra megin var um tíma veitingastaðurinn Hábær, en önnur starfsemi hafði líka verið í húsinu og lýsir Karl henni með þessum orðum:

Í hornhúsinu til hægri á efri hæð var Hjálmar Jónsson o.fl. með heildverslunina „Baltic Trading & Co“ og fluttu inn vörur frá Póllandi. Á neðri hæðinni var svo um tíma Tékkneska bifreiðaumboðið.

Hér er svo mynd sem mun vera frá 1956. Hún sýnir betur Gleriðjuna sem var efst á horninu vinstra megin. Um hana segir Karl:

Gleriðjan s/f, glerslípun og speglagerð, sími 1386, man enn símanúmerið. Stórir kassar utan af glerinu fylgdu starfsemi
þessari bæði úti á götu og í portinu á bakvið. Karlarnir stóðu svo allan liðlangan daginn með svartar gúmmísvuntur, slípuðu og skáru glerið. Þá var nú lifandi starfsemi í hverfinu!

Hér er loks mynd sem Karl gerði eftir þessari ljósmynd. Þarna er þetta ljóslifandi. Hann gaf mér góðfúslegt leyfi til að nota myndefnið.

Í umræðum á vefnum kemur fram að á stríðsárunum hafi þarna verið sjoppa sem nefndist Portland. Þá var hernám og borgin full af erlendum dátum. Fleiri sjoppur hétu bandarískum staðarnöfnum, til dæmis var Florida-sjoppa á Hverfisgötunni.