Foreldrar og börn í Vesturbæjarskóla vöknuðu upp við vondan draum í morgun – á öðrum skóladegi.

Það var búið að hola niður á skólalóðina tveimur feikistórum en forljótum skúrum sem eiga að hýsa frístundaheimili fyrir yngstu nemendur skólans.

Einn faðir velti fyrir sér hvort þetta væru sömu skúrarnir og hefðu verið notaðir við Hlíðaskóla þegar hann var í smíðatímum 1983.

Frágangur skúranna í morgun var líka þannig að beinlínis bauð upp á slys ef til dæmis bolti slæddist þangað undir. Það hafði greinilega verið illa gengið frá klósettum og lak út.

Ég veit að í  dag hafa borgarfulltrúar og starfsmenn borgarinnar fengið ótal kvartanir vegna þessara skúrbygginga. Ekki bætir úr skák að þær taka upp stóran hluta af frekar rýrum leikvelli barnanna. Sonur minn sagði að þarna væri búið að taka frá þeim snjókastssvæðið. Þarna var líka körfuboltavöllur.

Útsendarar borgarinnar komu á fund í skólanum. Þar á meðal var fræðslustjórinn í Reykjavík, Ragnar Þorsteinsson. Ég hef áður lent á fundi með honum þar sem hann var ekkert nema yfirlætið. Ég veit að aðrir hafa svipaða sögu að segja af honum. Og á fundinum í dag var hann að skammast yfir því að þetta hefði verið gert að fjölmiðlafári.

En skömmin er alfarið hans og borgaryfirvalda sem eiga að sjá sóma sinn í að gæta þess að þessir húskofar verði hofnir strax í kvöld eða í fyrramálið.

Kofaskriflin við Vesturbæjarskólann, myndin var tekin fyrr í dag.