„Við um að horfa á hópa sem eru af þessari þriðju kynslóð á örörkubótum eða framfærslu félagsþjónustunnar og eru fastir í því horfi. Fólk fer kannski á örorkubætur 24 ára með tvö börn og er bara þar alla sína ævi, það er enginn sem er að virkja þig, það er enginn sem sýnir áhuga á að þú breytir þínu lífi, það finnst mér ógnvænlegt.“

Þetta hefur RÚV eftir Vilborgu Oddsdóttur hjá Hjálparstofnun Kirkjunnar.

Staðreyndin er sú að það eru litlir hvatar í  kerfinu til að fækka bótaþegum. Það er getur verið seinlegt að koma þeim af bótum og út á vinnumarkaðinn, stjórnmálamönnum finnst þægilegra að hafa háar bótaþegatölur en atvinnuleysistölur – þeim er veitt minni athygli.

En fjölgun bótaþega er býsna ógnvekjandi – eins og má sjá á þessu línuriti frá Datamarket þar sem er höfð hliðsjón af atvinnuleysi.