Þann 30. júní 1908 skall loftsteinn til jarðar í Tunguska í Síberíu. Talið er að við áreksturinn hafi um 80 milljón tré eyðilagst eða um 2.150 ferkílómetra svæði. Þessi atburður hefur verið nefndur „Tunguskaatburðurinn“. Talið er að þetta sé stærsti árekstur loftsteins við jörðina síðan að menn komu fram á sjónarsviðið. En það undarlega við þennan árekstur að engin brot úr loftsteininum hafa fundist og heldur ekki staðurinn þar sem hann skall niður.

Loftsteinninn lýsti upp himinninn á þessu fábyggða og afskekkta svæði þegar hann þaut niður í átt til jarðar. Við áreksturinn varð sprenging sem jafngildir því að 10 til 15 megatonna kjarnorkusprengja hafi verið sprengd. „Himininn skiptist í tvennt og hátt yfir skóginum virtist allur norðurhluti hans vera þakinn eldi,“ sagði sjónarvottur.

Ein vinsæl kenning er að loftsteinninn hafi myndað Cheko vatn sem er um 8 km frá miðju sprengingarinnar. Vatnið er um 500 metrar á breidd og 54 metra djúpt.

En ekki eru allir sérfræðingar sammála þessari kenningu og hafa með rannsóknum sýnt fram á að setlög í vatninu sé mun eldri en Tunguskaatburðurinn.

En hvað varð þá um loftsteininn? Live Science segir að í rannsókn, sem var birt 2020, hafi þeirri kenningu verið varpað fram að stór loftsteinn, úr járni, hafi farið í gegnum lofthjúp jarðar en síðan sveigt frá jörðinni án þess að brotna. Þetta skýri af hverju ekkert hefur fundist af loftsteininum.

Í annarri rannsókn, sem var birt nú í vor, er þeirri kenningu varpað fram að loftsteinninn hafi brotnað í marga hluta og dreifst víða. Margir hlutar hans hafi brunnið upp í lofthjúpnum en litlir hlutar hafi náð til jarðar og dreifst yfir stórt svæði. Segja höfundar rannsóknarinnar að hlutar úr þessum loftsteini geti verið í 16 til 19 km fjarlægð frá miðju sprengingarinnar og að gróður og leðja hafi hugsanlega eytt öllum ummerkjum eftir hann.