Þó að flest raflagnakerfi Íslands séu sambærileg þeim sem tíðkast á meginlandi Evrópu þá má finna í mörgum húsum það sem landinn kallar „ítalska kerfið“. Kerfið, sem heitir Ticino, náði útbreiðslu hér á landi á sjöunda og áttunda áratugnum en síðar fór það úr almennri notkun. Margir hafa þó furðað sig á því af hverju kerfið er enn svo útbreitt en það þekkist varla í nágrannalöndunum í dag.

Málmiðnaðar- og raflagnafyrirtækið Ticino var stofnað árið 1936 og árið 1961 kom Magic-serían þeirra á markað. Íslendingar þekkja þetta enda stendur Magic á innstungunum. Þetta sama ár flutti fyrirtækið Falur hf. í Kópavogi kerfið inn til landsins.

Í tísku í Breiðholti

Helgi Þórður Þórðarson, rafvirkjunarkennari í Tækniskólanum, segir að kerfið hafi þótt mikil nýjung á sínum tíma. „Kerfið varð mjög vinsælt af því að það gaf möguleika á því að hafa þrjá rofa í einni dós sem þekktist ekki áður. Þetta er mjög flottur búnaður, alls ekki dýr og er enn notaður í dag. Að vísu má segja að það sé ákveðinn galli að fólk þarf að skipta út öllum klóm á heimilistækjum eða nota millistykki til að tengjast kerfinu.“

Stefnir Helgason, forstjóri Fals, var duglegur að kynna þessa nýjung fyrir landsmönnum. Til dæmis á Akureyri þar sem plastverksmiðjan Bjarg, í eigu Sjálfsbjargar, hóf framleiðslu á rofum og tengidósum fyrir Ticino árið 1970. Fram að þeim tíma hafði allt verið flutt beint inn frá Ítalíu. Helgi segir:

„Þetta komst í tísku um miðjan sjöunda áratuginn þegar Breiðholtið var að byggjast upp. Mig minnir að kerfið hafi verið sett í flestallar nýjar íbúðir sem voru byggðar þar.“

Þessi tíska leið undir lok á níunda áratugnum en nýrri útgáfur Ticino eru enn þá seldar í dag hjá S. Guðjónsson. Auk Íslands og Ítalíu náði Magic-serían töluverðri útbreiðslu í Chile. Stefnir Helgason lést þann 10. apríl síðastliðinn.