Hvergi í heiminum er frjósemi minni en í Suður Kóreu. Þar á hver kona aðeins 0,72 barn. Búist er við því að Suður Kóreumönnum fækki mikið á komandi áratugum og að þjóðin eldist hratt.
Árið 1960 átti hver kona í Suður Kóreu 6 börn. Það er álíka mikil frjósemi og sést í löndum eins og Tjad og Miðafríkulýðveldinu í dag, frjósömustu svæði heims. Árið 2023 var frjósemin á hverja konu í Suður Kóreu hins vegar aðeins 0,72. Það er lægsta tíðni í heiminum.
Frjósemi hefur fallið mikið í Austur-Asíu, meðal annars í Kína, Japan, Tævan og Singapúr. Fall sem er mun meira en í Mið og Austur Evrópu, en þar þykir nóg um.
Í grein Jon Pareliussen, hagfræðingi hjá OECD, á miðlinum Vox segir hann að þróunin hafi breyst mikið á undanförnum árum. Fæðingartíðni hafi lækkað í Suður Kóreu frá árinu 1960 til 2010 vegna þess að fólk giftist og eignaðist börn seinna á lífsleiðinni. Þar af leiðandi hafi það eignast færri börn.
Síðan 2010 hefur fæðingartíðnin hins vegar fallið mun hraðar. Ástæðan er sú að sífellt fleiri konur ákveða að giftast ekki og sífellt fleiri giftar konur ákveða að eignast ekki börn.
Búist er við því að íbúafjöldi Suður Kóreu helmingist á næstu sex áratugum. Það er fari úr 52 milljónum í um 26. Samkvæmt útreikningum verða 58 prósent íbúanna eldri borgarar árið 2082, það er 65 ára og eldri. Hlutfallið á milli vinnandi fólks og aldraðra er í dag 28 prósent en verður 155 prósent gangi reikningarnir eftir.
Þetta hefur vitaskuld mikil áhrif á efnahag landsins. Skortur verður á vinnuafli og þunginn á velferðarkerfið eykst, bæði lífeyriskerfið, umönnun og heilbrigðismálin.
Ýmislegt í kóreysku samfélagi er fjandsamlegt fjölskyldum. Það er dýrt að lifa og eignast börn, sérstaklega í höfuðborginni Seoul þar sem fimmtungur landsmanna býr, og fólk þarf að vinna mikið. Það er minni tími til að sinna börnum og dýrt að ala þau upp.
Þá er samkeppni menntunar, atvinnu og lífsgæða gríðarleg í landinu. Um 80 prósent allra barna fá einkakennslu til þess að skara fram úr og fyrir þetta borga foreldrar um 10 prósent tekna sinna.
Stjórnvöld hafa reynt að innleiða ýmsar fjölskylduvænar aðgerðir svo sem niðurgreiðslu daggæslu og lengingar fæðingarorlofs. Er þetta yfir meðaltali OECD ríkjanna. En það hefur ekki dugað til. Að sögn Pareliussen mun lítið breytast þar til samfélagið hafi fundið leiðir til þess að gera konum kleift að eignast börn, mennta sig og eiga frama á sama tíma. Lausnin sé ekki að fara aftur í tímann þegar karlar unnu en konur voru heima með börnin.
