Vilhjálmur Bjarnason viðskiptafræðingur segir fremur sár en reiður í kjölfar dæmalausrar afhjúpunar Kveiks á njósnum sem hann og samherjar hans í hópmálssókn á hendur Björgólfi Thor Björgólfssyni urðu fyrir árið 2012.
Í kjölfar gjaldþrots Landsbankans efndi hópur fjárfesta í bankanum til hópmálsóknar gegn aðaleigandanum, Björgólfi Thor, og krafðist skaðabóta. Málinu lauk með sátt. Afhjúpun Kveiks leiðir hins vegar í ljós að fyrirtækið, PPP sf., sem stofnað var af af þeim Jóni Óttari Ólafssyni, afbrotafræðingi og lögreglumanni, og Guðmundi Hauki Gunnarssyni, lögfræðingi, fylgdist ítarlega með ferðum manna sem tóku þátt í hópmálsókninni, þar á meðal Vilhjálmi. Fengu þeir Jón Óttar og Guðmundur Haukur til liðs við sig lögreglumann, Lúðvík Kristinsson, varðstjóra í umferðardeild lögreglunnar, en hann varði á sjöunda tug vinnustunda í að njósna um menn fyrir PPP, samhliða vöktum sínum hjá lögreglunni. Hefur Lúðvík verið leystur frá starfsskyldum og mál hans er til rannsóknar hjá ríkissaksóknara.
PPP skráði um tíma allar ferðis Vilhjálms Bjarnasonar, jafnvel morgunferðir hans í sund. Vilhjálmur var fullkomlega grunlaus um þessar njósnir.
DV ræddi stuttlega við Vilhjálm í morgun en hann hafði þá þegar veitt viðtöl um málið og svarað skilaboðum langt fram á nótt. Var hann hress í bragði þó að hann sé sleginn yfir afhjúpuninni. DV spurði Vilhjálm hvenær hann hefði fengið upplýsingar um þetta misferli:
„Það var áttunda apríl, fyrir þremur vikum. En ég fékk bara að vita búta, heildarmyndin blasti ekki við mér fyrr en í gærkvöld, ég hafði ekki séð viðtölin við hina,“ segir Vilhjálmur, en birt voru tvö viðtöl við hann í þættinum.
DV: Hver telur þú að tilgangurinn hafi verið með þessum njósnum, hvaða sönnunargagna átti að afla?
„Sönnunargögnin drógum við út úr þrotabúi Landsbankans og það átti í þessu máli að sýna fram á það að værum saman og í sitthvoru lagi í stöðugu sambandi við Róbert Wessmann, eða einhverja honum tengdum.“
Átti að hlera slíka fundi ef einhverjir væru en PPP tókst ekki að afla slíkra gagna.
Aðspurður hvort Vilhjálmur sé farinn að huga að því að leita réttar síns vegna þessara freklegu innrása í einkalíf hans segir hann svo ekki vera. „Nei, ég er ekki farinn að því. Ég hugsa en ég hef ekki gert neitt. Ég þarf að klára ákveðna skyldu sem ég hef fyrir föstudaginn. Ég er að skrifa minn hálfsmánaðarlega pistil í Morgunblaðið,“ segir hann og lætur ekkert raska rútínunni.
Þegar spurningin er ítrekuð segist Vilhjálmur vissulega vera farinn að spá í viðbrögð en allt sé ómótað. „En það eru fleiri í málinu og það er best að menn hafi aðeins samráð um hvað þeir gera í svonalöguðu og svo er það líka ofanfrá, það eru þrjú embætti sem þurfa að taka á sig rögg, það er Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu, það er Héraðssaksóknari og það er Ríkissaksóknari. Og þó að ég hugsi þá ætla ég ekki að hugsa fyrir þá.“
DV: Ertu ekki bálreiður?
„Ég veit ekki hvernig ég á að orða það. Ég er ekki bálreiður en ég er mjög sár vegna þess að þetta er náttúrulega frekleg árás á mitt einkalíf. Ég veit ekki hvernig fjölskylda mín … sérstaklega tvær dætur mínar sem eru í viðkvæmri stöðu, hvernig þær hafa verið vaktaðar. En þetta á allt eftir að meltast og gerjast. Ég fékk ekki heildarmyndina fyrr en í gærkvöldi.“
Aðspurður hvort hann ætli að skrifa um málið segir hann ákveðið: „Nei. Það er best að segja sem minnst og láta þá sem kunna að fara með forystu í málinu um að skrifa.“
