Gísli Tryggvason lögmaður setti inn sparnaðartillögur í samráðsgátt ríkisstjórnarinnar þar sem hann lagði til að hætt yrði að saksækja fólk fyrir vörslu neysluskamma af kannabis í lækningaskyni.

Segir Gísli að með því myndu sparast launakostnaður hjá lögreglu, löglærðum fulltrúum lögreglustjóra og starfsfólki dómstóla og laun þessara stafsmanna myndu nýtast betur. Einnig myndu sparast þóknanir til lögmanna.

Gísli segir í greinargerð sinni um þetta:

„Ég hef sem sjálfstætt starfandi lögmaður á undanförnum rúmum áratug gætt hagsmuna fjölda sakborninga vegna áþekkra skammta, oftast aðeins kannabis, og iðulega í lækningaskyni eða til sannanlegrar líknunar, vegna fjölþættra kvilla, gjarnan krónískra. Sum málanna hafa farið fyrir dóm og eitt þeirra fyrir Landsrétt, án mikils árangurs. M.a.s. hef ég mætt í húsleitir þar sem allt að 4 lögreglumenn leituðu og fundu aðeins fyrirséða neysluskammta af kannabis. Þá er mér kunnugt um aukna viðurkenningu og útbreiðslu kannabis til lækningar eða líknunar. T.a.m hef ég varið mann sem var ákærður fyrir vörslu 1,41 g af kannabis heima hjá sér – sem sektaður var af dómara þrátt fyrir að dómari hefði fallist á að húsleit hefði líklega verið ólögmæt.“

Gísli leggur til að neysluskammtar verði skilgreindir sem allt að 2 g á almannafæri og 10 g í heimahúsum og annars staðar þar sem húsleitarheimildar er krafist. Hann setur fram aðalltillögu í málinu sem hljómar svo:

„Löggjafinn undanskilji neysluskammta fíkniefna á borð við kannabis refsinæmi“

og

svohljóðandi varatillögu:

„Ríkissaksóknari undanskilji frá saksókn með almennum fyrirmælum um hagkvæmni og jafnræði í réttarvörslu neysluskammta fíkniefna á borð við kannabis, nema almannahagsmunir krefjist saksóknar.“

Meðal röksemda fyrir þessari breytingu tilgreinir Gísli meðal annars lögbundinn rétt allra til aðstoðar vegna sjúkleika og stjórnarskrárvarða friðhelgi einkalífs og heimilis. Varðandi þá aðila sem ekki eru í þörf fyrir kannabisafurðir í lækninga- og líknarskyni þá bendir hann á að viðkomandi stundi friðsamlega og minniháttar neyslu eða sé háðir efnunum:

„Þeir sem ekki eru beinlínis í þörf fyrir lækningu eða líknun með kannabisafurðum skv. ofangreindu stunda ýmist friðsamlega og minniháttar neyslu kannabis heima eða eru háðir efnunum; er því ekki bætandi á vanmátt þeirra og vansæld með óþarfri saksókn er litlu sem engu skilar til réttarvörslu.“

Segir hann að féð sem fari í slíka réttarvörslu eigi fremur að renna í að hjálpa þessum notendum.

Gísli bendir einnig á að löglegt áfengi valdi meiri félagslegum vanda og ofbeldi en kannabis sem er refsivert að hafa í vörslu sinni.