Sextíu manns sóttu um starf forsetaritara og eru greinendur sammála um að sjaldan hafi annar eins fjöldi af vel hæfu fólki sótt um. Á listanum mátti til dæmis sjá Bergdísi Ellertsdóttur, sendiherra Íslands í Washington, og Hrein Pálsson, næstráðanda í sama sendiráði. Þá sóttu einnig um Urður Gunnarsdóttir, fyrrverandi upplýsingafulltrúi í utanríkisráðuneytinu, og Kristján Guy Burgess, framkvæmdastjóri Samfylkingarinnar og aðstoðarmaður Össurar Skarphéðinssonar er hann var utanríkisráðherra.
Ljóst er að forsetaritarastaðan er eftirsótt og líklega af mörgum öðrum ástæðum en vegna launakjara. Í tekjublaði DV 2019 segir að Örnólfur Thorsson, fráfarandi forsetaritari, hafi verið með um 1,3 milljónir á mánuði, sem er örlítið minna en sendiherra í Washington fær samkvæmt sama tekjublaði en sendiherrastöðum fylgja einnig bitlingar á borð við húsnæði og bíll til afnota sem og væn staðaruppbót vegna flutningaskyldu. Það er því ljóst að forseti Íslands er afar eftirsóknarverður yfirmaður