Haukur Örn Birgisson, forseti Golfsambands Íslands og Evrópska golfsambandsins, finnst það ömurleg tilfinning þegar hann veldur einhverjum vonbrigðum og ummæli Víðis Reynissonar yfirlögregluþjóns og talsmanns Almannavarna um framgöngu sumra íþróttafélaga í samkomubanni vegna kórónuveirunnar vöktu Hauki þessa tilfinningu.
Þetta kemur fram í Bakþönkum Fréttablaðsins í dag en Haukur er höfundur þeirra.
„Það er ömurleg tilfinning þegar maður veit að maður hefur valdið öðrum vonbrigðum. Hún er enn sterkari þegar maður veit upp á sig sökina,“ segir Haukur og greinir frá atviki í æsku sinni. Síðan segir hann:
„Nú, þrjátíu árum seinna, fann ég fyrir svipaðri tilfinningu þegar Víðir Reynisson sagði frá því á fundi almannavarna að íþróttafélög væru enn að boða iðkendur á æfingar. Íþróttahreyfingin stendur mér afar nærri og því tók ég það til mín þegar rólyndismaðurinn Víðir Reynisson lýsti vonbrigðum sínum með íþróttahreyfinguna. Þótt síðar hafi komið í ljós að vonbrigði Víðis hafi ekki fyllilega verið á rökum reist, voru þau engu að síður holl áminning. Það er mikilvægt að íþróttafélög hugi vel að sínu starfi og virði leikreglurnar.“
Í pistli Hauks er ekkert sem gefur tilefni til að ætla að hann hafi gert eitthvað sjálfur til að brjóta samkomubannið en engu að síður fyllist hann sektarkennd vegna þessa, kannski sem einn af fulltrúum íþróttahreyfingarinnar. Hann segir síðan í lok pistils síns:
„Þótt okkur kunni að finnast reglurnar ósanngjarnar eða jafnvel óþarfar, þá eru þetta engu að síður þær reglur sem settar hafa verið, af fólki sem við treystum til verksins. Við deilum ekki við dómarana. Sýnum aðstæðum virðingu og tökum þeim af alvöru. Leggjumst öll á árarnar, leggjum skammtíma hagsmuni til hliðar og fjárfestum í sumrinu. Verum stolt þegar við getum loksins horft til baka. Því fyrr sem hefðbundið líf, með óheftum leik, getur hafist á ný, því betra. Koma svo – við getum þetta.“