„Ítrekað og endurtekið berast fregnir af rekstrarvanda í miðborg. Rótgrónir og vel sóttir matsölustaðir leggja upp laupana. Róðurinn er þungur fyrir lítil og meðalstór fyrirtæki. Rekstrarumhverfi miðborgar er þungt – og stjórnsýsla borgarinnar torveld.“

Þetta segir Hildur Björnsdóttir, borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, í grein sem hún skrifar í Fréttablaðið í dag. Þar skrifar Hildur um vanda veitingahúsa í miðborginni en eins og greint hefur verið frá hafa margir veitingastaðir lokað að undanförnu. Rekja þeir það ekki síst til tíðra framkvæmda í miðborginni, til dæmis á Hverfisgötu.

„Vissulega er umhverfi verslunar síbreytilegt. Með aukinni netverslun á hefðbundin verslun undir högg að sækja. Það er alþjóðleg þróun og sannarlega ekki séríslenskt fyrirbæri. Þegar auðum verslunarrýmum fjölgar í borgum heims leggja borgaryfirvöld Reykjavíkur áherslu á fjölgun nýrra rýma. Kvaðir eru lagðar á húsbyggjendur um verslunarhúsnæði á jarðhæðum nýbygginga. Fleiri þúsundir nýrra verslunarfermetra finnast nú í miðborg – í fullkomnu ósamræmi við hina alþjóðlegu þróun. Framboð er langt umfram eftirspurn. Rekstraraðilar færa sig milli rýma og eftir stendur sundurslitið verslunarumhverfi.“

Hildur snýr sér svo að gatnaframkvæmdum í miðborginni sem gagnrýndar hafa verið talsvert að undanförnu. Bæði þykja þær taka of langan tíma og þá hefur samráðsleysi borgarinnar verið gagnrýnt.

„Flestir skilja nauðsyn framkvæmdanna – en þegar aðkomu verslana og veitingastaða er raskað er nauðsyn að eiga í samtali við rekstraraðila. Þess hefur ekki verið gætt og margir orðið fyrir verulegu tjóni. Málið sýnir skilningsleysi og hroka borgaryfirvalda gagnvart rekstraraðilum miðborgar. Samráð í tilkynningaformi án fyrirvara og samtals er engum til framdráttar.“

Hildur segir að borgaryfirvöld mættu vera vinveittari atvinnulífinu og bendir í því samhengi á háa fasteignaskatta, svifaseina stjórnsýslu og samráðsleysi með litlum og meðalstórum fyrirtækjum. Segir hún að nú sé kominn tími til að bregðast við.

„Í miðborg Reykjavíkur er fjöldi opinberra stofnana. Mörg hundruð opinberir starfsmenn snæða opinberan hádegisverð í opinberum mötuneytum dag hvern. Væri kannski ráð að draga saman seglin, loka hinum opinberu mötuneytum og styðja fremur við einkaframtak í nærumhverfi? Það mætti útfæra án tjóns fyrir starfsfólk – en með miklum ágóða fyrir þá dugmiklu aðila sem nú stunda rekstur í miðborg. Hér gæti Ráðhús Reykjavíkur gengið á undan með góðu fordæmi. Ekki veitir af í óvinveittu rekstrarumhverfi sem kallar á viðbrögð.“