Ýmsir pistlahöfundar hafa að undanförnu mælt með aðild að Evrópusambandinu á þeim forsendum að þá yrðu Íslendingar öruggari en þeir eru núna.  Þessi málflutningur á sér líklega helst rætur í því að fjarað hefur undan rökunum sem byggja á peningamálum, ekki síst eftir skeleggar útskýringar Ragnars Árnasonar hagfræðiprófessors á síðum Morgunblaðsins og víðar.

Margir telja bestu vörn Íslendinga felast í herleysi.  Vera má að herlaus þjóð geti staðið höllum fæti við að tryggja starfsöryggi eigin ríkisstjórnar, en ekki endilega þegar kemur að öryggi þjóðarinnar, sem mestu máli skiptir. Herlaus þjóð getur nefnilega ekki farið í stríð.  Herlaus þjóð hefur rödd og penna, sem kunna að reynast betur en sverð.  Lítið heyrist frá þessum hópi, en hann er stór og vel má vera að þar sé hinn þögli meirihluti.

Þá er sá hópur fólks sem leggur meiri áherslu á að tryggja öryggi með vopnum og er þá ekki alltaf gerður greinarmunur á starfsöryggi ríkisstjórnar og öryggi einstaklinganna sem landið byggja.  Sá hópur, sem kannski er stór, og á sér líklega sniðmengi með þeim sem aðhyllast herleysi Íslands, hefur sér til halds að Ísland er aðili að Atlantshafsbandalaginu og að tvíhliða samningi við langstærsta herveldi heims um þessi mál.  Engar vísbendingar eru um að sá samningur sé í uppnámi.  Ekkert bendir heldur til þess að Bretar og Bandaríkjamenn muni láta það yfir sig ganga að stórveldi, sem þeim er andsnúið nái fótfestu á Íslandi, óháð öllum samningum.

Getur verið að öryggi Íslendinga verði betur tryggt með því að ganga í hernaðarbandalag með því sem eftir er af Evrópusambandinu?   Þar er í forsvari utanríkismálastjóri sem ræðir opinskátt um að skipta Rússlandi upp, leiðir stórfellda hervæðingu bandalagsins og talar á þann veg að það eitt skipti máli að hans lið sigri í stríðinu í A-Evrópu.  Engu máli virðist skipta að þar á Evrópusambandið höggi við mesta kjarnorkuveldi í heimi sem ætlar sér augljóslega ekki að gefast upp og virðist vera búið að fá Bandaríkin í lið með sér.  Með aðild að Evrópusambandinu væri Ísland ekki bara í andstöðu við Rússa, heldur líka með óbeinum hætti við Bandaríkin.  Óljóst er hvað það hefði í för með sér.

Hugmyndin um að öryggi á Íslandi batni með því að þjóðin verði að þegnum Evrópusambandsins er augljóslega út í bláinn.  Það mundi minnka.

Höfundur er formaður Heimssýnar, félags um fullveldi Íslands (heimssyn.blog.is)