Samkvæmt viðamikilli rannsókn á tuttuguþúsund Kínverjum sem stóð yfir í fjögur ár, kemur í ljós að loftmengun geti dregið verulega úr greind fólks. Alls 95 prósent mannkynsandar að sér skaðlegu lofti.
Gísli Marteinn Baldursson, fjölmiðlamaður og áhugamaður um borgarskipulag, hefur lengi barist fyrir því að draga úr bílaumferð. Má því segja að niðurstaða rannsóknarinnar sé vatn á myllu orðræðu hans:
„Mig hefur lengi grunað það, en nú er það staðfest: Bílaumferð gerir okkur heimskari“
segir Gísli á Twitter og vísar í frétt RÚV um rannsóknina.
Þó skilja megi orð Gísla sem grín, fylgir þeim nokkur alvara einnig.
Á undanförnum árum hefur magn svifryks í Reykjavík oft og ítrekað farið yfir heilsuverndarmörk, eða 10-13 sinnum á ári.
Hún er meiri en í stórri iðnaðarborg í Bandaríkjunum samkvæmt Larry G. Anderson, bandarískum sérfræðingi sem fenginn var hingað til lands í fyrra til þess að leggja mat sitt á aðstæður.
Hér á landi er fylgst með magni svifryks, nituroxíðs og brennisteinsvetnis í andrúmslofti. Sagði Anderson að hann væri undrandi yfir magni svifryksmengunarinnar, en hana væri ekki hægt að skýra alfarið með notkun okkar á nagladekkjum, því þau gefi frá sér gróft svifryk. Fínna svifrykið sé mun hættulegra og gera mætti ráð fyrir að útblástur frá bensín- og díselbílum ættu sinn þátt í menguninni. Sagði hann þörf á frekari rannsóknum.
Samkvæmt mengunarrannsókninni getur mengunin haft slæm áhrif á tungumála- og stærðfræðikunnáttu fólks og greinir The Guardian frá því að skólaganga fólks styttist um eitt ár, að meðaltali.
Þá aukast neikvæð áhrif mengunar eftir því sem fólk eldist og eykur líkur á hrörnunarsjúkdómum á borð við Alzheimer.
Loftmengun er sögð draga 7 milljónir manna til dauða á ári og er skilgreind af Alþjóðaheilbrigðismálastofnuninni (WHO) sem eitt helsta umhverfisvandamál nútímans.
Þess má síðan geta að í PISA könnun frá 2016 kom í ljós að stærðfræðikunnátta og vísindalæsi íslenskra nemenda héldi áfram að versna og væri verri en í nágrannalöndunum. Ekki er þó hægt að draga beinar vísindalegar ályktanir um að orsökina sé að finna í svifryksmengun, þó fróðlegt gæti reynst að rannsaka það sérstaklega.
