Fáar stofnanir hafa átt í meira stríði við þá sem hafa gagnrýnt hana, sett fram öðruvísi hugmyndir eða gert grín að henni og kaþólska kirkjan.

Hún hefur bannfært menn, bannað bækur, myndverk, kvikmyndir, heimspekikenningar og vísindi, ritskoðað – líklega er kaþólska kirkjan mesti ritskoðari allra tíma.

Það hefur því ansi holan hljóm þegar páfinn segir að ekki megi gera grín að trúarbrögðum. Og eiginlega verður það enn skuggalegra þegar leiðtogar ýmissa trúarbragða ná saman um slíka þöggun. Samhljómur þeirra er ískyggilegur.

Því hví skyldi trú vera undanþegin gríni en ekki stjórnmál? Og eru það bara stór trúarbrögð sem eiga að vera laus undan gríninu? Hvað með vísindakirkjuna, mormóna, ásatrúarmenn?

Annars ætti að vera óþarfi að hafa áhyggjur af þessu. Frans páfi sagði orðaði það svo að ef menn hæddust að móður sinni, gætu þeir búist við að fá högg.

Hver er móðirin í þessari dæmisögu? Kirkjan?

En er það ekki þannig að algjör óþarfi er að hafa áhyggjur af þessu? Ef menn treysta guði og trúa að hann sé almáttugur, þá ættu þeir að geta verið vissir um að guðlastarar og þeir sem hæðast að trú fá makleg málagjöld um síðir.