Umræðan um skrifstofubyggingu Alþingis sem Sigmundur Davíð Gunnlaugsson vill reisa eftir teikningum Guðjóns Samúelssonar er að verða svolítið áhugaverð. Sumir segja að forsætisráðherra megi alls ekki skipta sér með þessum hætti af skipulagi. Í forsætisráðuneytinu er reyndar starfandi síðan í fyrra sérstök skrifstofa menningararfs.
Andri Snær Magnason skrifar mjög harðorða grein og sakar Sigmund Davíð um að
…sniðganga okkar kynslóð listamanna og taka frá okkar kynslóð einstakt tækifæri til að skapa Guðjón Samúelssyni og dætur samtímans.
Þetta segir Andri Snær að sé „alveg forkastanlegt“.
En myndir tala sínu máli. Sigmundur Davíð og fleiri hafa vakið athygli á hörmulegum byggingaáformum í miðborg Reykjavíkur, áformum sem bera engu vott nema græðgisvæðingu og skammtímahugsun eins og oft vill vera á toppi byggingabólu líkri þeirri sem við erum að upplifa núna. Dagskipunin er að skítnýta byggingarréttinn, nýtingarhlutföll eru viðmiðið en fagurfræði og samræmi er gefið langt nef.
Hér eru tvær myndir, sú fyrri sýnir teikningu að fyrirhuguðu hóteli á horni Lækjargötu og Vonarstrætis. Myndin vakti kátínu vegna loftbelgsins – gárungar sögðu að hann væri þarna til að draga athyglina frá húsinu sjálfu.
Hins vegar er tölvuteikning að húsinu sem yrði reist eftir teikningu Guðjóns. Minnir dálítið á Landsbankann á Akureyri, pakkaðan inn í jólaumbúðir.
Hvor byggingin býður af sér betri þokka? (Greinarhöfundur tekur fram að hann hefur vissan skilning á báðum sjónarmiðunum.)
