Landsbankanum hefur verið leyft að greiða út forgangskröfur  upp á 400 milljarða króna í gjaldeyri. Það getur ekki annað þýtt en að gjaldþrotaleiðin, sem sumir hafa talað fyrir varðandi bankana föllnu sé úti.  Það hefði verið í litlu samræmi við neyðarlögin frá 2008 ef þessar kröfur hefðu ekki verið greiddar. Nýlegur hæstaréttardómur gerir líka út um þá hugmynd að greiða erlendum kröfuhöfum í krónum.

Og jú. þetta eru Icesave-peningar, og þá hlakkar í mörgum, en því má ekki gleyma að með þjóðaratkvæðagreiðslum var búið svo um hnútana að íslenska ríkið varð ekki ábyrgt. Það var mikilvægt.

Það verður merkilegt að sjá hvaða skref verða tilkynnt í átt til afnáms haft eftir helgina. Verða það hænufet eða stökk? Menn vilja ekki gera neitt sem ógnar stöðugleikanum sem þó ríkir inan haftana.

Við sláumst til Íslendingar. Fyrir stuttu var ekki til verra skammaryrði en „verðtrygging“. En nú erðbólgan mjög lítil. Lántakendur keppast við að taka verðtryggð lán, eins og enginn sé morgundagurinn.

Þá er spurning hvort aftur verði kvarta undan „forsendubresti“ ef verðbólgan fer í gang. Sem hún hlýtur að gera, ef eitthvað er að marka lærdóm íslenskrar hagsögu.