Klíkur hafa lengi verið ein ógæfa Íslands. Tvær klíkur börðust af mikilli heift á árunum fyrir hrun. Báðar voru ofboðslega frekar.

Í báðum klíkunum eru hrunvaldar og hrunverjar.

Þessi átök halda áfram, nú i bók eftir Björn Bjarnason. Nú skal enn gerð  tilraun til að koma að „réttum“ söguskilningi.

Vandinn er bara sá að það slettist á marga sem tóku lítinn eða engan þátt  í þessu stríði.

Meðan það stóð yfir gerðust ýmsir hlutir sem hefði betur mátt huga að. Bankarnir voru einkavæddir og uxu samfélaginu algjörlega yfir höfuð. Það var lagður grunnur að algjöru hruni efnahagslífsins. Það var farið ránshendi um meira eða minna öll verðmæti í samfélaginu án þess að ríkisstjórn, eftirlitsstofnanir eða Seðlabanki aðhefðust – eða með samþykki þessara aðila. Jú, Baugsmenn voru slæmir, en það var fullt af öðru liði á kreiki.

Í bók Björns birtast ábyggilega ummæli eftir marga sem verða túlkuð í neyðarlegu ljósi. Jú, einhver sagði eitthvað einhvern tíma. Einhverjir verða ábyggilega uppnefndir.

En staðreyndin er samt sú að báðar þessar klíkur fóru skelfing illa að ráði sínu – og þær bera báðar ábyrgð á því að fór sem fór.