Formaður Samtaka iðnaðarins skrifar grein í Morgunblaðið í morgun. Hann er nýkominn úr ferð til Moskvu og dásamar það sem bar fyrir augu. Fjárfestingar á fullu og mjög lágir skattar. Honum sýnist að við gætum lært af Rússum í þessu efni.

Sjálfur var ég á ferð í Moskvu fyrir nokkru og sá samfélag sem undirlagt af spillingu og misrétti. Almenningur lepur dauðann úr skel – lifir á kálsúpu – meðan vellauðug yfirstétt keyrir um á lúxusbifreiðum, dvelur á dýrustu hótelum í heimi, étur á veitingahúsum þar sem maturinn kostar mánaðarlaun alþýðunnar – ef ekki árslaunin. Langlundargeð Rússa gagnvart kúgun og ofríki er með ólíkindum. Samfélagið virtist miklu sjúkara en mann hefði órað fyrir. En Rússar þekkja það auðvitað ekki að búa við gott stjórnarfar – það er óþekkt í sögu ríkisins.

Það er nákvæmlega ekkert eftirsóknarvert við þetta – Moskva kom mér fyrir sjónir eins og ræningjabæli. Yfirstéttin fær meira að segja að keyra bílana sína hraðar en almenningi leyfist – en lögreglan situr um að drýgja tekjurnar með því að kúga fé út úr fólki. Það sem að mér fannst einna skelfilegast var hvað fólk var gjarnt á að kenna útlendingum um hlutskipti sitt – líka innflytjendum sem hafa komið frá gömlu Sovétlýðveldunum og ekki síst gyðingum!

En það er kannski ekki spurning á hvers konar hóteli formaður Samtaka iðnaðarins hefur fengið að búa – og hvað honum hefur verið sýnt. Ætli það sé ekki eitthvað í ætt við það sem það sem var uppi á teningnum í Sovétferðunum í gamla daga?