Forsíðugrein nýjasta heftis The Economist nefnist Welcome to the Anthropocene. Þar er fjallað um þær kenningar að við séum komin inn í nýtt tímabil í jarðsögunni, tímabil mannsins. Gjörðir mannanna hafi semsagt svo mikil áhrif á jörðina – jafnvel þótt þessi tegund hafi í raun ekki verið uppi í langan tíma ef mælt er í jarðsögunni.
Þessu til stuðnings eru nefndir ýmsir hlutir. Meðal annars loftslagsbreytingar, mannkynið gefur frá sér svo mikið af kolttvísýringi að jörðin nær ekki að vinna úr því, sú staðreynd að minna set rennur út í heimshöfin vegna þess að stórar ár hafa verið virkjaðar, það að lífkerfi jarðarinnar þjóna manninum í síauknum mæli – dýra- og plöntutegundunum sem fjölgar eru þær sem eru notaðar í hinum stórtæka landbúnaði sem setur mark sitt á jörðina. Þar er mestur lífmassinn. Aðrar dýrategundir og jurtategundir eru á undanhaldi. Uppskerurnar verða stöðugt einsleitari.
Þessi landbúnaður byggir á brennslu lífræns eldsneytis, á vísindalegum aðferðum við ræktun dýra og plantna og á geysilegri notkun tilbúins áburðar. Áburðurinn sem er úr nitri flæðir út um náttúruna og veldur því meðal annars að við strandlengjur myndast dauð svæði þar sem þörungagróður sem nærist á nitri tekur völdin.
