Ein helsta málsvörn Davíðs Oddssonar eftir hrun voru minnisblöð sem eiga að hafa verið samin eftir fund hans með erlendum bankamönnum í London. Hann kom meðal annars í Kastljós og veifaði þessum pappírum.

Nú segir Geir Haarde að fundurinn þar sem rætt var um vanda bankakerfisins, 7. febrúar 2008, eftir Lundúnaferð Davíðs, hafi alls ekki markað nein þátttaskil. Hann hafi ekki orðið var við að yfirmenn í Seðlabanka teldu að svo hefði verið. Geir segir að það sé með ólíkindum að gera þennan fund að aðalatriði.

Geir nefnir að ríkisstjórninni hafi ekki verið sent nein skrifleg úttekt á fundi Davíðs með bankamönnunum í London. Umrædd minnisblöð voru semsagt ekki í umferð þá, ekkert skriflegt segir Geir – og þá má velta fyrir sér hvenær þau voru skráð á endanlegt form og af hvaða tilefni, í hvaða tilgangi og fyrir augu hverra?

Geir talar einnig um að síðari tíma varnir seðlabankastjóra um að bankinn hafi haft uppi munnlegar viðvaranir dugi ekki, enda eigi bankinn að bregðast við með aðgerðum en ekki orðum.

8. maí 2008 sagði í skýrslu Seðlabankans um fjármálastöðugleika að „íslenska fjármálakerfið sé í meginatriðum traust. Íslenska bankakerfið uppfyllir kröfur sem gerðar eru til þess og stenst álagspróf sem Fjármálaeftirlitið og Seðlabankinn hafa gert“.