Þegar ég var lítill þvældist ég víða um Reykjavík, gangandi eða á hjóli.

Ég man til dæmis eftir því að hafa verið á Austurvelli á árunum 1967 til 1968. Þá voru oft mjög fjölmenn mótmæli og mönnum heitt i hamsi. Það var kreppa á Íslandi vegna aflabrests – og kannski líka að sumu leyti vegna óstjórnar. Þetta var ekki krepputími annars staðar í heiminum. Íslenska hagkerfið stóð á slíkum brauðfótum að þegar síldveiðar brugðust, meðal annars vegna rányrkju,  fór allt í kalda kol.

Ég man eftir því að hafa horft á mótmælendur gera aðsúg að bíl forsætisráðherra þess tíma, Bjarna Benediktssonar.

Ég hef ekki verið nema svona átta ára og fannst þetta merkilegt.

Ég get ímyndað mér hvernig hefur verið skrifað um þetta í Morgunblaðinu. Það er sjálfsagt hægt að finna það á Tímarit.is – ég hef ekki lært að nota þann vef.

En elíta gærdagsins slæst í hóp með mótmælendum dagsins í dag.

Ég tók eftir þessari bloggfærslu þar sem er staðhæft að Styrmir Gunnarsson sé farinn að hvetja fólk til að fara og mótmæla.