fbpx
Þriðjudagur 05.ágúst 2025
Eyjan

Frá Reykjavík til Dalvíkur

Egill Helgason
Sunnudaginn 23. ágúst 2009 08:14

Ekki missa af Helstu tíðindum dagsins í pósthólfið þitt

Lesa nánar

Tim Moore á tengdafjölskyldu á Íslandi og hefur komið hingað í tuttugu ár. Hann skrifar um Reykjavík fyrir og eftir hrun – honum fannst borgin orðin dálítið óhugnanleg – og fer svo á fiskidaginn á Dalvík þar sem hann finnur fisk, fjölskyldur og þjóðlagasöng. Greinin birtist í The Observer:

Reykjavik is home to nearly two-thirds of Iceland’s population, and the city sponged up the gold and the glory in the boom years. But walking between the faceless glass blocks that shot up along the seafront, dwarfing the homely old townhouses behind, you had the strange sense of watching a city sell its soul. Volvo estates were outnumbered by black Range Rovers. The red-cheeked, neighbourly Legoland vibe that had defined the place was giving way to something flash and faintly sinister.

In 1986, my in-laws’ house lay at the capital’s lonely eastern extremity. For two decades it was steadily outflanked by new developments, but a couple of years back the urban sprawl went exponential. I went up to the hills behind their house and looked out at entire new suburbs leaching distantly away into the mossy geological rubble, thinking: I remember this when it was all lava. I drove around them and got lost in a forest of reinforced concrete stumps and construction cranes, wondering how Iceland’s Ealing-sized population could afford it all. And how, even allowing for some of the world’s longest winter nights, they were ever going to make enough new Icelanders to fill these places.

As I drove from Keflavik airport into town earlier this month, the answers were grimly apparent. Vast new shopping malls looked out over empty car parks; every window in the grandiose residential developments encircling them still bore a white-taped glazier’s cross. For years my pound had bought between 90 and 120 krona; at the airport I discovered it was now worth 211. I knew that life savings had been wiped out in the Icelandic meltdown, and that negative equity and unemployment now stalk the tundra. But after all those years of £6 pints, it was still awfully hard not to shatter the arrivals hall with a great yodelling howl of glee. A promotional slogan sprang swiftly to mind: „We broke our banks, so you don’t have to break yours!“ Though I won’t be suggesting it to the in-laws in a hurry.

Athugasemdir eru á ábyrgð þeirra sem þær skrá. DV áskilur sér þó rétt til að eyða ummælum sem metin verða sem ærumeiðandi eða ósæmileg. Smelltu hér til að tilkynna óviðeigandi athugasemdir.

Fleiri fréttir

Pennar

Mest lesið

Nýlegt

Eyjan
Fyrir 5 dögum

Össur segir Guðlaug Þór hafa farið viljandi með rangt mál – „Bókstaflega skrældur í tætlur eins og hýði af gamalli kartöflu“

Össur segir Guðlaug Þór hafa farið viljandi með rangt mál – „Bókstaflega skrældur í tætlur eins og hýði af gamalli kartöflu“
Eyjan
Fyrir 6 dögum

Stefán horfir til baka – „Við vorum alltaf að slást hvert við annað“

Stefán horfir til baka – „Við vorum alltaf að slást hvert við annað“
Eyjan
Fyrir 1 viku

Orðið á götunni: Tvær flugur slegnar í einu höggi – leiðin út fyrir Guðlaug Þór?

Orðið á götunni: Tvær flugur slegnar í einu höggi – leiðin út fyrir Guðlaug Þór?
EyjanFastir pennar
Fyrir 1 viku

Nína Richter skrifar: Ozzy er dáinn – en trendar hann?

Nína Richter skrifar: Ozzy er dáinn – en trendar hann?
Eyjan
Fyrir 1 viku

Orðið á götunni: Samfylkingin og Viðreisn á flugi í nýrri skoðanakönnun – málþófsminnihlutanum refsað

Orðið á götunni: Samfylkingin og Viðreisn á flugi í nýrri skoðanakönnun – málþófsminnihlutanum refsað
Eyjan
Fyrir 1 viku

Jón Gnarr tjáir sig um besta vininn – „Vekur gjarnan aðdáun og áhuga hjá fólki“

Jón Gnarr tjáir sig um besta vininn – „Vekur gjarnan aðdáun og áhuga hjá fólki“
Eyjan
Fyrir 1 viku

Vilhjálmur vill vísa árásármanni Eyþórs úr landi – „Þessi framkoma gagnvart okkar friðsæla samfélagi er til skammar“

Vilhjálmur vill vísa árásármanni Eyþórs úr landi – „Þessi framkoma gagnvart okkar friðsæla samfélagi er til skammar“