„Þegar ég var sextán ára þróaði ég með mér átröskun (lystarstol). Ég glímdi líka við þunglyndi og sjálfskaða. Síðustu fjögur ár hef ég verið í nokkrum meðferðum. Ég er ekki alveg búin að ná bata en ég er komin lengra niður bataveginn heldur en ég hef einhvern tíma gert áður. Í gær gerðist svolítið fyrir mig sem lætur mig hugsa mikið og gerir mig mjög kvíðna. Þetta var svo lítill hlutur en það var eins og sprengja fyrir mér. Ég ákvað að skrifa skilaboð til strákanna sem fitu-smánuðu (e. fat-shamed) mig,“ skrifar ein kona í færslu á Bored Panda. Hún fer undir nafninu @recoveryforeva á Twitter og Bored Panda þar sem hún deilir skilaboðunum til strákanna.

Lestu skilaboðin hennar í heild sinni hér að neðan.

„Ég vil þakka unglingstrákunum sem héldu að það væri fyndið að gera grísahljóð þegar ég gekk fram hjá í gær. Ég áttaði mig ekki aðeins á að það er enn mjög fitufordómafullt fólk þarna úti, þið sýndum mér einnig að ég er ekki enn komin á þann stað sem ég vil vera.

Augnablikið sem ég heyrði í ykkur fór hjartað mitt á fullt. Ég reyndi að láta eðlilega og að gráta ekki. Sjálfseyðingarhugsanir mínar tóku yfir heilbrigða heilann minn og sögðu mér að ég væri ekki neins virði. Hins vegar leyfi ég ykkur ekki að láta mig efast um mig sjálfa.

Já, ég er feit. En ég er mun hamingjusamari en ég hef verið síðastliðin ár. Ég hef glímt við margar átraskanir í næstum fimm ár. Ég hef verið allt of létt og við dauðans dyr, neydd inn á spítala. Ég týndi sjálfri mér og styrknum til að lifa.

Þessa dagana er ég feit. Ég er þakin örum á líkamanum og ég glími enn við átröskun, ofát. Ég glími einni við önnur andleg veikindi. En ég er á mikið betri stað í dag heldur en ég var.

Ég get farið í skóla, mætt til vinnu og endurheimt sjálfsöryggi mitt. Fyrst var ég aðeins til, nú er ég að komast af og bráðum mun ég lifa. Ég vil vera hraust aftur, því ég þarf hraustan líkama til að leitast eftir þeim ævintýrum sem mig langar .

Hins vegar, ef að léttast þýðir að ég er að skaða andlegu heilsu mína, þá mun ég ekki gera það. Það er ekki þess virði. Ég sé loksins ljós í enda ganganna og ég ætla ekki bara að vera sátt við mína stærð, heldur einnig líf mitt. Ég er að taka líf mitt til baka úr höndum andlegrar veiki minnar.

Þannig takk fyrir að gefa frá ykkur grísahljóð. Þið létuð mig ekki aðeins átta mig á því að ég ætti langan veg framundan þar til mér líður vel í eigin skinni, en þið létuð mig einnig styrkja viljastyrk minn.

Ég vil normalísera umræðu um andlega heilsu og fræða fleiri um erfiðin á bakvið ósýnilegan sjúkdóm. Þið gáfuð mér tilgang.“