Svona hefst grein eftir Per Nyholm, fyrrum blaðamann hjá Jótlandspóstinum en hann sérhæfði sig í erlendum fréttum og stríðsfréttum, í Jótlandspóstinum um síðustu helgi.
Hann bendir á að hrollur hafi farið um Norðurlöndin nýlega þegar Rússar viðruðu óánægju sína með hvernig landamærin eru dregin í Eystrasalti. Þeir tóku þá upp fjölda bauja í Narvaen, sem er á á milli Eistlands og Rússlands. Hann bendir á að enginn á Vesturlöndum hafi tekið þetta sem hótun því rússneski herinn sá svo upptekinn í Úkraínu. Margir telji sig þó sjá tengsl á milli þeirra blöndu sálfræði og blendingshernaðar sem Kreml beitti í aðdraganda innrásarinnar í Úkraínu í febrúar 2022.
Hann segir að Rússar reyni að hræða almenning og stjórnmálamenn í ríkjunum við Eystrasalt. Kremlverjar vilji koma í veg fyrir að Úkraínumenn beiti vestrænum vopnum innan rússnesku landamæranna.
„Kreml segir óbeint að ef stríðinu í Úkraínu lýkur ekki fljótlega á þann hátt sem Pútín krefst, það er að segja með ósigri Úkraínu og endalokum fullveldis og lýðræðis sem evrópskt lýðveldi, geti átökin borist til Eystrasaltsins og Norðurlandanna. Svipaður boðskapur fylgdi röð kjarnorkuvopnaæfinga sem Rússar stóðu fyrir til að hafa áhrif á alþjóðlegu friðarráðstefnuna í Sviss,“ skrifar hann.
Nyholm bendir á að Vesturlönd standi við bakið á Úkraínu sem framtíðarmeðlimi í bæði NATÓ og ESB og nú sjáist að miklar vopnasendingar síðustu vikna séu byrjaðar að skila árangri. Sókn Rússa í Kharkiv gangi ekki eins vel og vonast var til, árásir Úkraínumanna á rússneska herinn haldi áfram og færist í aukana.
„Ögranir Rússa í Eystrasalit eiga að sýna Norðurlöndunum að stríðið í Úkraínu nálgast. Fram að þessu hefur það verið þarna allan tímann í formi Kalíningrad og hins veikburða Suwalki-andyris sem tengir Póland við Litháen, Lettland og Eistland. Stríðið kemur ekki endilega en ríkin í Norður-Evrópu undirbúa sig til að geta forðast það, meira að segja hið hikandi Þýskaland. Hin strategíska hugsun er að Vesturlönd vopni Úkraínumenn svo vel að þeir geti haldið núverandi víglínu í austurhluta landsins fram á sumar 2025. Eftir það mun Úkraína, með skilyrðislausum stuðningi Vesturlanda, þar á meðal orustuþotum og langdrægum flugskeytum sem eru notuð gegn hernaðarlegum skotmörkum í Rússlandi og þeim svæðum sem Rússar hafa hertekið, hafa burði til að snúa gagni stríðsins og næstu fjögur, fimm árin valda Pútín svo miklu tjóni, bæði í mannafla, hergögnum og efnahagslegu, að hann mun gefast upp,“ skrifar Nyholm.