Sævar Helgi Bragason, gjarnan kallaður Stjörnu-Sævar, bendir á það inn á Stjörnufræðivefnum að stjörnufræðingar hafi nýlega orðið vitni að einstökum atburði í fyrsta sinn. Um var að ræða stjörnufræðinga sem notuðu Gemini South sjónaukann í Chile og NEOWISE gervitunglið, en þeir sáu sól, sem svipar til sólarinnar í okkar sólkerfi, gleypa eigin reikistjörnu, en samskonar örlög munu bíða innstu reikistjarnanna í okkar sólkerfi eftir ríflega 5 milljarða ára.
Segir í grein Sævars:
„Við vitum til dæmdi að áður en stjörnur svipaðar sólinni okkar deyja, þenjast þær út eins og blaðra og breytast í rauðar risastjörnur. Við útþensluna vaxa þær hundrað til þúsundfalt og gleypa reikistjörnur sem eru svo óheppnar að vera nærri.
Stjörnufræðingar urðu vitni að nákvæmlega því þegar gaspláneta svipuð Júpíter var hreinlega étin upp til agna af stjörnunni sinni. Stjarnan heitir ZTF–SLRN-2020 og er í um 13 þúsund ljósára fjarlægð frá Jörðinni okkar.
Þegar stjarnan þandist náðu ystu efnislög hennar að umlykja reikistjörnuna. Núningurinn hægði á reikistjörnunni og minnkaði sporbrautina svo á endanum féll hún inn í stjörnuna sína, eins og loftsteinn að brenna upp í andrúmslofti Jarðar.“
Við þetta hafi birtan frá stjörnunni aukist um nokkur hundraðfalt um tíma og mældist ljósblossinn á Jörðinni, eða nánar tiltekið á Palomar-stjörnustöðinni í Kaliforníu. Með hjálp áðurnefnd sjónauka í Chile og gervitunglinu NEOWISE hafi svo fundist merki um rykslóða í kringum stjörnuna sem til varð eftir atburðinn.
„Reikistjarnan hafði fleytt kerlingar í gashjúpi stjörnunnar, eins og þegar maður kastar steini á tjörn, og fuðrað upp.“
Sævar tekur fram að þessi uppgötvun sé mjög lærdómsrík því Merkúríusar, Venusar og sennilega Jarðar líka, bíði sömu örlög. Eftir rúmlega fimm milljarða ára eigi sólin okkar eftir að breytast í rauða risastjörnu og nú er nokkurn veginn ljóst hvernig það kemur til með að eiga sér stað.
