Rithöfundurinn Hermann Stefánsson blandar sér í umræður um dómsmál Atla Rafns Sigurðarsonar leikara á hendur Borgarleikhúsinu og bendir á að einkafélög þurfi ekki að lúta skilyrðum opinberra stofnana þegar kemur að brottrekstri starfsmanna. Auk þess hafi verið fyllilega eðlilegt að Kristín Eysteinsdóttir, Borgarleikhússtjóri, hafi brugðist við sjö kvörtunum samstarfskvenna Atla Rafns. Hermann Stefánsson vakti athygli fyrir smásagnasafn sitt Dyr opnast sem kom út í sumar en í einni sögunni er hæðst mjög að #metoo byltingunni vegna fjölmargra léttvægra frásagna sem birtar voru um meinta kynferðislega áreitni hjá hinum ýmsu starfshópum árið 20017.

Kjarni þeirrar gagnrýni birtist líka í nýjum pistli Hermanns um mál Atla Rafns því hann bendir á að í umræðunni sé oft ekki gerður greinarmunur á nauðgunum og kynferðislegri áreitni. Pistill Hermanns er eftirfarandi:

Lögsóknin gegn Borgarleikhúsinu er frekar einfalt mál og snýst um lögmæti uppsagnar. Niðurstaðan verður væntanlega eftir því einföld: Stjórnandi í einkafélagi má vísa starfsmanni úr starfi og þarf ekki að lúta skilyrðum opinberra stofnanna til þess. Þar að auki eru sjö kvartanir samstarfsmanna betri ástæða til þess en margar aðrar. Að auki hefði lítið mátt gefa fyrir listræn heilindi leikhússtjóra sem hefði verið til í að setja á svið #metoo en ekki taka til í eigin ranni. Almenningur hefur engan sérstakan rétt á að vita í hverju umkvartanirnar felist, fremur en í öðrum brottrekstrarmálum.