Björgólfur Thor Björgólfsson rembist eins og rjúpan við staurinn að halda því fram að hann beri enga áhrif á hruni íslensku bankanna. Nú hefur hann opnað vefsíðu sem fjallar um þetta – einn höfunda þar er sagnfræðingur sem í miðju hruninu sendi frá sér varnarrit vegna þáttar Björgólfs Guðmundssonar í Hafskipsmálinu.
Bandaríkjamaðurinn William K. Black er sérfræðingur um fjármálaglæpi. Black hefur tvívegis á þessu ári borið vitni fyrir þingnefndum í Bandaríkjunum. Hann hefur lýst því hvernig bankarnir voru leiknir á Íslandi sem skipulögðu svindli, control fraud er hugtakið sem hann notar.
Í skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis segir:
„Við fall Landsbankans voru Björgólfur Thor Björgólfsson og félög tengd honum stærstu skuldarar bankans. Björgólfur Guðmundsson var þriðji stærsti skuldari bankans. Samtals námu skuldbindingar þeirra við bankann vel yfir 200 milljörðum króna. Það var meira en sem nam eigin fé Landsbankasamstæðunnar.
Björgólfur Thor var einnig stærsti hluthafi Straums-Burðaráss og hann var stjórnarformaður þess banka. Björgólfur Thor og Björgólfur Guðmundsson voru hvor um sig, ásamt tengdum aðilum, meðal stærstu skuldara bankans og saman mynduðu þeir stærsta lántakendahóp hans.
Eigendur bankanna fengu verulegar fyrirgreiðslur í gegnum dótturfélög bankanna sem ráku peningamarkaðssjóði. Rannsókn á fjárfestingum peningamarkaðssjóða á vegum rekstrarfélaga stóru bankanna þriggja leiddi í ljós að sjóðirnir fjárfestu mikið í verðbréfum tengdum eigendum bankanna.Vandséð er að tilviljun ein hafi ráðið þeim fjárfestingaákvörðunum.“
Þetta er býsna skýrt: Eigendur bankanna létu greipar sópa um þá.
Annars er fleira skringilegt að finna á þessum vef Björgólfs. Til dæmis er varla hægt að skilja annað en að hann telji að þeir feðgar hafi keypt Landsbankann fyrir of hátt verð á sínum tíma – og svo er komið enn að Icesave. Þar finnur Björgólfur enga sök hjá sér fremur en fyrri daginn, heldur telur hann að það sé alfarið íslenskum stjórnvöldum að kenna.