Eitt er víst um internetið – að það er fullt af fólki sem maður er ekki sammála og er ekki sammála manni.

Þar er innan um  fólk sem manni finnst vont, vitlaust og illa innrætt. Og svo eru kannski einhverjir sem telja að maður sjálfur sé vondur og vitlaus.

Þetta getur ekki verið öðruvísi.

Með tilkomu internetsins og Facebook geta allir tjáð sig – allir fá einhverja rödd. Líka þeir sem hafa vondar og vitlausar skoðanir. Þeir höfðu þær alltaf, en áður heyrðist minna í þeim.

Um daginn birti ég teiknimynd þar sem maður sat rauðeygur yfir internetinu, hann gat ekki farið að sofa vegna þess að einhvers staðar á netinu var einhver sem var ósammála honum.

Mér datt þetta í hug þegar ég las þessa grein.

Hún segir mér það fyrst og fremst að maður getur orðið gráhærður ef maður ætlar að elta ólar við alla vitleysuna á netinu.

Oftast þýðir ekki að ergja sig – það er mjög óalgengt að maður komi vitinu fyrir einhvern á netinu. Líklegra er að sá sem andmælt er verði bara háværari og æstari.