Ólafur Ólafsson auðgaðist á pólitískum samböndum sínum – í gegnum leifarnar af SÍS og í gegnum tengsl sín við Framsóknarflokkinn.
Fræg er ljósmyndin af honum og Finni Ingólfssyni þegar þeir koma út úr Ráðherrabústaðnum, nýbúnir að hreppa Búnaðarbankann.
Brosið á andlitum þeirra segir meira en þúsund orð. Finnur var þá nýbúinn að vera ráðherra og seðlabankastjóri. Hann notaði tímann vel.
Ólafur er að sumu leyti bíræfnastur útrásarvíkinganna. Hann hefur líka sloppið furðu létt frá hruninu, þar sem hann var einn af helstu gerendunum.
Og nú vill hann fá greidda út meira en hundrað milljarða vegna gjaldeyrisbrasks í miðju hruninu.
En græðgin leiðir menn líka út í ógöngur – þetta minnir á hvernig klíkur gróðabrallara í bönkum og fjármálafyrirtækjum lögðust á eitt um að fella gengi íslensku krónunnar.
Það er samt merkilegt hvað sumum er meira annt um peninga en mannorð sitt.
Mynd þessi birtist upphaflega í Morgunblaðinu. Finnur Ingólfsson og Ólafur Ólafsson aka hróðugir burt eftir að hafa hreppt Búnaðarbankann. Myndin er eftir Þorkel Þorkelsson ljósmyndara – og má teljast ein merkasta fréttamynd Íslandssögunnar. Segir meira en þúsund orð um spillingu.
