Íhald er ansi kröftugt orð – þýðing á erlenda orðinu conservative.

Ég veit ekki hver uppruni þýðingarinnar er, en Sjálfstæðisflokkurinn var lengi kallaður Íhaldið og þótti flokksmönnum það heldur miður.

„Allt er betra en Íhaldið,“ á Hermann Jónasson að hafa sagt.

En nú er eiginlega þannig komið að maður saknar alvöru íhalds á Íslandi. Það er eins og rödd íhaldsins vanti á hægri vægnum.

Íhald stendur vörð um gömul gildi, stofnanir og menningu, og kærir sig ekki um óróa eða upplausn. Og íhald er ekki andsnúið ríkisvaldinu eins og frjálshyggjan.

Þannig eiga frjálshyggja og íhald ekki endilega samleið, þótt þessir hugmyndastraumar lendi stundum innan sömu flokka. Og sá kapítalismi sem nú er stundaður, og er arfleifð þeirra Reagans og Thatchers, er í raun ekki vel samrýmanlegur við íhaldsstefnu – hann byggir á róttækum hugmyndum um að allt sé hægt að meta í peningum.

Hér á Íslandi hefur íhaldið meira og minna verið að leysast upp í frjálshyggju, framsóknarmennsku eða tækifærisstefnu. Í þau fáu skipti að maður kemur auga á alvöru íhaldsmenn finnur maður til gleði.