Það er sagt að allt hafi farið úrskeiðis sem átti ekki að fara úrskeiðis í ebólufaraldrinum í Vestur-Afríku.

Það er hryllilegt ef 10 þúsund manns fara brátt að smitast á viku. Þá er sjúkdómurinn kominn úr böndunum. Ríkin eins og Líbería, Sierra Leone og Guínea hafa ekki heilbrigðisþjónustu eða sóttvarnir til að eiga við þetta.

Ljóst er að mikinn stuðning þarf frá alþjóðasamfélaginu – og við skulum ekki vera sjálfselsk og veita stuðning vegna óttans við að sjúdómurinn fari að snerta okkur sjálf, heldur vegna fólksins sem er að veikjast þar og nú. Það er einfaldlega ekki verið að gera nóg.

Hér er Facebook-síða Lækna án landamæra, þetta eru stórkostleg samtök sem eru í framlínunni í baráttunni gegn sjúkdómum af þessu tagi. Þetta eru hugsjónasamtök sem byggja mikið á sjálfboðavinnu og veita heilbrigðisþjónustu í löndum þar sem er fátækt og neyð.

Eftir að hafa lesið mér til um útbreiðslu ebólunnar ákvað ég að styrkja Lækna án landamæra með mánaðarlegu framlagi. Það er ekki vegna þess að ég sé svo góður eða göfugur – mér finnst það einfaldlega rétt og skynsamlegt.

Og hér er vefur Lækna án landamæra. Þar er hægt að gerast styrktaraðili.