Blaðamenn eru ekki vanir því að geta andað ofan í hálsmálið á sakborningum í morðmáli eða staðið við hlið þeirra í biðröð á salerni í hléinu. Þetta fengu þó blaðamenn sem fylgdust með aðalmeðferð í Gufunesmálinu að upplifa og skal ekki kvartað undan þeirri reynslu. Það breytir því ekki að sú furðulega ákvörðun að halda aðalmeðferð í þessu stóra máli í jafnlitlum dómsal og Héraðsdómur Suðurlands hefur yfir að ráða hefur ýmis vandkvæði í för með sér.
Raunar má segja að hálfgert öngþveiti hafi ríkt við byrjun þinghalds á mánudagsmorgun. Litli dómsalurinn rúmaði ekki þá sem þar áttu að vera, sakborninga, lögreglumenn, saksóknara, verjendur, dómara, áheyrendur og fjölmiðlamenn.
Þeim síðastnefndu var nánast sagt að éta það sem úti frýs en flestum tókst að búa sér til aðstöðu með því að draga stóla af ganginum inn í dómsalinn og koma þeim þar fyrir, en þó ekki án þess að nánast tálma leið saksóknara að sæti sínu.
Fréttamaður frá RÚV varð frá að hverfa og koma aftur síðar um daginn, en eitt sæti losnaði þegar blaðamaður DV, sem er nokkuð við aldur, hafði gefist upp á hitasvækjunni í troðnum salnum og forðaði sér á ágætt kaffihús til að vinna úr upplýsingum sem safnast höfðu saman.
Ég geri mér grein fyrir því að það er enginn að fara að vorkenna fjölmiðlamönnum fyrir vonda aðstöðu í dómsal. En hvað finnst lesendum um að aðstandendur manns sem hefur verið ráðinn bani þurfi að vera nánast ofan í sakborningum í málinu til að geta fylgst með þinghaldinu? Og geti ekki fengið sér sæti. Þetta gerðist við aðalmeðferðina á mánudag.
Héraðsdómur Suðurlands hefur yfir að ráða hluta af annarri hæðinni í verslunar- og skrifstofuhúsinu Miðgarður við Austurveg á Selfossi. Hinn virðulegi dómur hefur þann heiður að fá að deila þarna húsi með meðal annars fataverslun og hárgreiðslustofu. Litli krúttlegi dómsalurinn hentar eflaust ágætlega undir réttarhöld yfir búðaþjófum eða til að leysa ágreining í skuldamálum. En sem vettvangur í stóru og grafalvarlegu sakamáli eins og hér um ræðir er hann fráleitur.
Það er vissulega venja að hafa þinghald í sakamálum í því umdæmi þar sem brot er framið. Brotið gegn manninum frá Þorlákshöfn var að hluta framið þar en einnig í Reykjavík. Sakborningar eru af höfuðborgarsvæðinu, reyndar eru tveir þeirra staðsettir núna á Litla-Hrauni og einn í Fangelsinu Hólmsheiði. Málið var vissulega rannsakað af lögreglunni á Suðurlandi.
Þetta breytir því ekki að mörg fordæmi eru fyrir því að flytja réttarhöld á milli umdæma, meðal annars vegna plássleysis í smáum dómsölum á landsbyggðinni. Réttarhöld í Gufunesmálinu hefðu átt heima í sal 101 í Héraðsdómi Reykjavíkur. Mér er óskiljanlegt hvers vegna svo var ekki.
