Hann tjáir sig um málið í grein í Morgunblaðinu í dag.
„Við sem græðum ekki beint á ferðamönnum erum mörg komin með nóg af því afskiptaleysi sem virðist einkenna viðbrögð forráðamanna Reynisfjöru. Er ekki nóg komið? Hvað þarf til að brugðist sé við af alvöru á þessum stað? Þarf rúta af íslenskum skólabörnum að fara í hafið?“
Eyþór segir að öll ábyrgðin sé sett á „lítið upplýsta ferðamenn; þeir eiga bara að fara varlega, ættu að lesa skiltin, ættu að vita betur… er það?“
„Flestir ferðamenn sem koma hingað koma frá löndum þar sem öryggisráðstafanir á hættulegum stöðum á borð við Reynisfjöru eru miklu meiri en við bjóðum upp á. Í þeirra huga er opin strönd örugg strönd. Við erum að veita lélega þjónustu til að græða meiri peninga,“ segir hann.
Eyþór segir að það séu klárlega tækifæri til að gera betur við Reynisfjöru. „Lokun við ákveðnar aðstæður verður að vera valkostur,“ segir hann.
„Við stöðvum aldrei alla en við getum dregið úr líkum á slysum við hættulegustu aðstæðurnar […] Hætta með þrískipt aðvörunarkerfi og nota einungis grænt og rautt. Opið eða lokað. Nota landverði með gjallarhorn sem vara ferðamenn við þeirri undirliggjandi hættu sem öldusogið veldur. Byggja útsýnispall og þannig koma í veg fyrir að fólk fari í sjóinn.“
Skiltin sem eru núna í Reynisfjöru eru ekki að virka að sögn Eyþórs, hann segir að það þurfi að gera stærri skilti með stuttum texta.
Hann er með fleiri hugmyndir, eins og að láta blikka rautt viðvörunarmerki í símanum þegar fólk borgar í stæði eða borga björgunarsveitarfólki fyrir að vera á vaktinni. Hann telur upp fleiri dæmi í greininni í Morgunblaðinu. „Bílastæðagjöldin geta borgað fyrir þetta allt,“ segir hann.
Að lokum segir Eyþór að það þurfi að gera landeigendur ábyrga og setja þrýsting á þá til breytinga.
„Þarf Íslendingur að deyja fyrst svo eitthvað sé gert. Kannski íslenskt barn?“