Bjarni Helgason blaðamaður Morgunblaðsins stingur niður penna í blaði dagsins og fer yfir það hversu mikil nálægð er í starfi hans sem íþróttafréttamaður. Bjarni hefur starfað sem blaðamaður í rúm sex ár og vakið athygli fyrir skrif sín.

Bjarni segist meðvitað reyna að halda fjarlægð við þá sem hann fjallar um en sökum þess hversu lítið landið er getur það reynst erfitt. „Þú ert mikið að tala við sama fólkið, aft­ur og aft­ur, og það eru góðar lík­ur á því að þið hitt­ist reglu­lega á förn­um vegi. Ef ekki þá hitt­ist þið alla­vega eft­ir næsta leik en sjálf­ur hef ég reynt að halda ákveðinni fjar­lægð við „viðfangs­efni“ mín í gegn­um tíðina,“ skrifar Bjarni í Morgunblað dagsins.

Bjarni segir að það gæti orðið erfitt hlutskipti fyrir sig að fjalla um viðburð þar sem þjálfari liðs er náinn vinur. „Ég átta mig t.d. ekki al­veg á því hvernig maður á að geta horft gagn­rýn­um aug­um á ein­hvern fót­bolta­leik ef fé­lagi manns er að þjálfa annað liðið.“

Bjarni ólst upp í Árbænum og er æskuvinur hans, Ragnar Sigurðsson landsliðsmaður í knattspyrnu og leikmaður FCK í Danmörku. Það kastaðist í kekki á milli þeirra þegar Bjarni tók efni af samfélagsmiðlum hans og notaði í vinnu sinni.

„Að eiga æsku­vin í ís­lenska landsliðinu get­ur líka verið erfitt og þá sér­stak­lega að draga lín­una á milli vin­skap­ar og blaðamennsk­unn­ar. Ég get til dæm­is ímyndað mér að hann hafi ekki verið neitt sér­stak­lega sátt­ur með mig þegar ég tók skjá­skot af nýj­ustu meiðslavand­ræðum hans fyr­ir nokkr­um árum. Hann eyddi mér af Snapchat í stutta stund en mér til varn­ar þá lærði ég af mis­tök­un­um og hef ekki tekið skjá­skot á sam­fé­lags­miðlin­um síðan.“