Vorið 1918 lýstu dönsk stjórnvöld því yfir að samið yrði við Íslendinga um samband landanna tveggja að ósk Íslendinga. Frá 2. til 18. júlí sátu samninganefndir landanna í Háskóla Íslands í Alþingishúsinu og skrifuðu upp samning sem kvað á um að Ísland yrði fullvalda ríki en myndi áfram lúta konungi og utanríkisstefnu Danmerkur. Þann 19. október var samningurinn samþykktur í þjóðaratkvæðagreiðslu með 12.500 atkvæðum gegn 1.000 og var hann einnig samþykktur á danska þinginu með nokkrum yfirburðum. Þann 1. desember tók hann gildi en fögnuður Íslendinga var lágstemmdur vegna hinnar skæðu spænsku veiki.
