„Til hamingju með að hafa fundið „Herra stóra typpi“.“ þannig hefst bréf sem ung kona Alexandra skrifaði nágrannakonu sinni. Alexandra hafði þá fengið nóg af óhljóðum sem bárust frá nágrannakonunni sem gaf frá sér hávær öskur í hvert sinn sem hún stundaði kynlíf, og kynlíf mun konan hafi stundað oft, eða alla daga ársins.

Alexandra býr í fjölbýlishúsi í Amager í Kaupmannahöfn. Pressan fjallar nokkuð ítarlega um þetta háværa mál, en þar segir að Alexandra hafi verið í prófum og háværar lostastunur nágrannans truflað einbeitingu hennar. Á endanum skrifaði Alexandra bréf til konunnar og hengdi það upp í anddyri stigagangsins. Bréfið má lesa í heild sinni á Pressunni en þar segir meðal annars:

„Það er auðvitað bara frábært fyrir þig að hafa fundið einn sem hittir alltaf á réttu staðina, alla daga og á öllum tímum sólarhringsins. Það urðu því jól aftur, húrra!

Ég vil bara minna þig á að veggirnir í húsinu eru þunnir eins og pappír og að við heyrum þetta alveg yfir í 5A (ég er ekki að ljúga!) [… ] Það er eiginlega of mikið að vera vakin margoft í viku en það verður að hrósa þér fyrir stundvísi því þú liggur og öskrar nánast á sama tímanum á hverri nóttu.“