Óttar Guðmundsson geðlæknir segir að umræða á netinu stuðli að pólitískri rétthugsun þar sem ákveðnar skoðanir og álit verða ráðandi. Í nýjum Bakþönkum sínum aftan á Fréttablaðinu fer hann hörðum orðum um þá sem stýra umræðunni á samfélagsmiðlum og í kommentakerfum fjölmiðla: „Stjórnmálamenn eru lafhræddir við hópefli netsins og óttast ekkert meira en að verða dregnir fyrir dómstól alþýðunnar,“ skrifar Óttar, en hann hefur sjálfur oft verið harðlega fordæmdur á netinu fyrir pistla sína.

Óttar segir að pólitísk rétthugsun sé ekki nýtt fyrirbæri og almannarómur hafi öldum saman fordæmt þá sem synda gegn straumnum. Það fólk hafi hins vegar ávallt síðar fengið uppreisn æru. Smám saman átti fólk sig á því að sakirnar hafi verið litlar eða bara hugarfóstur þeirra sem stóðu fyrir ofsóknunum. Pisttill Óttars, sem ber yfirskriftina „Pólitísk rétthugsun“, er eftirfarandi í heild:

„Stærstur hluti þjóðarinnar er tengdur einhverjum samskiptaforritum á netinu. Sömu upplýsingar fara með ofurhraða inná hvert einasta heimili. Skoðanir og álit fólks verður fyrir vikið einsleitt sakir áhrifamáttar þessarar fjölmiðlunar. Netið stuðlar að pólitískri rétthugsun þar sem ákveðnar skoðanir og álit verða ráðandi. Með samstilltu átaki netverja reynist auðvelt að berja niður alla sem leyfa sér að synda gegn straumnum. Sleggjudómar og stóryrtar yfirlýsingar fara um netið hratt sem sinueldur. Stjórnmálamenn eru lafhræddir við hópefli netsins og óttast ekkert meira en að verða dregnir fyrir dómstól alþýðunnar í kommentakerfinu. Almannarómur hefur um aldir skemmt sér við að eyðileggja mannorð ákveðinna einstaklinga. Pólitísk rétthugsun hefur alltaf verið við lýði. Fjölmargt ágætt fólk hefur á liðnum öldum bakað sér reiði samborgara sinna vegna skoðana sem ekki þóttu pólitískt réttlætanlegar. Má nefna Hallgrím Pétursson, Jónas Hallgrímsson, Sigurð Breiðfjörð, Skáld-Rósu, Hallgerði langbrók og fleiri. Þetta fólk var allt hrakyrt af samtíð sinni en fékk smám saman fulla uppreisn æru. Sagan sýknar venjulega þá sem sæta samstilltu aðkasti frá hendi þjóðar sinnar. Hallgerður var um aldir hataðasta kona Íslandssögunnar en er nú fyrirmynd annarra kvenna. Gunnar Hámundarson var ofbeldismaður á heimili og viðbrögð Hallgerðar fyllilega réttlætanleg. Fordæming sögunnar á frú Hallgerði var byggð á misskilningi og karlrembu álitsgjafanna. Flest upphlaupin á netinu eru af sama toga og galdraofsóknir 17du aldar. Smám saman átta menn sig á því að sakarefnin eru smávægileg og oft á tíðum hugarfóstur þeirra sem hæst láta. Það bylur nefnilega hæst í tómum tölvum, eins og Hallgrímur Pétursson heyrðist segja á miðilsfundi fyrir skemmstu.“