Svo virðist sem það reynist námsmönnum hvað erfiðast að komast fram úr rúminu á morgnanna en tæplega tveir af hverjum þremur þeirra ýta að minnsta kosti einu sinni á „snús“ takkann (e. snooze). Þetta er meðal þess sem kemur fram í niðurstöðum nýrrar könnunar MMR sem framkvæmd var dagana 25. júlí til 1. ágúst.
Kváðust 48 prósent svarenda ýta einu sinni eða oftar á „snús“ takkann á morgnanna, þar af 17 prósent yfirleitt einu sinni en 6 prósent fimm sinnum eða oftar. Þá sögðust 39 prósent svarenda yfirleitt vinna bug á freistingunni til að „snúsa“ og 13 prósent reyndust hetjur sem þurftu ekki á vekjaraklukku að halda.
Samkvæmt þessum tölum reyndust Íslendingar öllum svefnværari heldur en svarendur sambærilegra breskra og bandarískra kannana, þar sem einungis 14 prósent Breta og 15 prósent Bandaríkjamann sögðust „snúsa“ þrisvar eða oftar á morgnana, samanborið við rúm 17 prósent Íslendinga.
Körlum reyndist öllu erfiðara að komast fram úr rúminu á morgnanna en 8 prósent þeirra sögðust að jafnaði „snúsa“ fimm sinnum eða oftar á morgnanna, samanborið við 4 prósent kvenna. Karlar reyndust jafnframt líklegri en konur til að nota ekki vekjaraklukku en 15 prósentkarla kváðust ekki nota vekjaraklukku, samanborið við 11 prósent kvenna.
Mun var einnig að sjá á „snús“ venjum eftir aldri en landsmenn undir þrítugu „snúsuðu“ meira heldur en aðrir aldurshópar. Af þeim 68 ára og eldri voru 49 prósent sem ekki nota vekjaraklukku og einungis 15 prósent sem sögðust „snúsa“ einu sinni eða tvisvar.
Námsmenn virtust þó eiga erfiðustu morgnanna af öllum lýðfræðihópum en tæp 66% þeirra sögðust „snúsa“ að minnsta kosti einu sinni og 20% sögðust „snúsa“ fimm sinnum eða oftar. Viljastyrkurinn til að ýta ekki á „snús“ takkann reyndist hins vegar mestur hjá stjórnendum og æðstu embættismönnum en rúm 53% þeirra sögðust yfirleitt ekki falla í „snús“ gildruna.
