Ísland er ekki fullkomið. Vanhæf ríkisstjórn, svimandi hátt matvöruverð, ekkert áfengi í matvöruverslunum og óútreiknanlegt veðurfar eru á meðal sívinsælla kvörtunarefna Íslendinga sem sumir hverjir sjá í hillingum að flytja af klakanum fyrir fullt og allt. En er grasið alltaf grænna hinum megin? Blaðamaður DV gerði óformlega könnun á meðal nokkurra Íslendinga sem búsettir hafa verið erlendis um árabil. Spurningin var: „Hvað er það sem þú saknar mest við Ísland?“ Hér eru fimm hlutir sem stóðu upp úr.
Árið 2011 þurfti að reisa nýja brú yfir Múlakvísl eftir að flóð sópaði gömlu brúnni burt. Allir lögðust á eitt og ný brú var reist á einni viku. Erlendis hefði aðgerðin aldrei tekið svo stuttan tíma heldur kallað á mikil fundahöld áður en hægt væri að ráðast í framkvæmdir.
Þrátt fyrir að Ísland sé lítið land þá kunna Íslendingar svo sannarlega að hugsa stórt og framkvæma hratt. Frasinn „þetta reddast!“ finnst hvergi annars staðar en hér. Þetta kæruleysislega viðhorf kann að vera litið hornauga af öðrum þjóðum en það er þó ekki hægt að neita því að það hefur gert okkur kleift að takast á við áskoranir og verkefni sem virðast óyfirstíganleg.
Óspillt náttúra er án efa það sem dregur langflesta ferðamenn hingað til lands. Kranavatnið okkar bragðast ekki eins og það komi beint úr klósettinu Og hver kannast ekki við að lenda á Íslandi eftir langt og gott frí erlendis, ganga út úr Leifsstöð og anda að sér tandurhreina íslenska loftinu? Það má endalaust kvarta yfir íslensku veðurfari og blóta roki og rigningu í sand og ösku. En íslenska loftið er tært. Njótum þess á meðan við getum.
Ísland er eitt af þeim fáu löndum í heiminum þar sem engar moskítóflugur er að finna. Þeir sem hafa ferðast til heitari landa vita hversu pirrandi þessi ófögnuður getur verið, svo ekki sé minnst á minnismerkin sem þær skilja eftir sig. Við getum þakkað fyrir að listinn yfir skordýr sem geta lifað á Íslandi er tiltölulega stuttur og fæst þeirra bera með sér hættulega sjúkdóma.
Þeir sem hafa heimsótt útisundlaugar erlendis vita að þær standast einfaldlega ekki samanburð við íslensku laugarnar. Ólíkt Íslendingum þá eru erlendar þjóðir ekki sérstaklega hrifnar af því að hita upp sundlaugarnar sínar. Íslenska sundlaugarmenningin er síðan kafli út af fyrir sig: skreppa með börnin í sund á laugardagsmorgni eða hlusta á stjórnmálaumræður heldri manna í heita pottinum.
Hér er kominn sá hlutur sem hvað flestir sakna að heiman. Fólkið sem við elskum, sem elskar okkur. Fólkið sem hefur sama séríslenska húmorinn. Fólkið sem við deilum minningum með. Nútímatækni hefur gert heiminn minni og gert fólki kleift að eiga samskipti heimshorna á milli, en það verður að segjast að samtal við mömmu og pabba í gegnum tölvuskjá jafnast engann veginn á við það að sitja saman og snæða sunnudagslærið.
