Fréttamiðlar á Bretlandi greina frá verulegri aukningu á tilfellum kláðamaura og má með sanni segja að um faraldur sé að ræða.

Um er að ræða örsmáan áttfætlumaur (um 0,2-0,4 mm) sem sést varla með berum augum. Kvendýrið grefur sig undir húð fólks og verpir þar eggjum sínum sem  veldur útbrotum, misalvarlegum eftir einstaklingum, og húðsýkingu. Fórnarlömb maursins upplifa mikinn og óþægilegan kláða, sérstaklega á nóttunni.

Einkennin verða yfirleitt sérstaklega svæsin á svæðum eins og milli fingra, á úlnliðum, á lærum og rass- og kynfærasvæði sem og undir höndum.

Illi heilli berst óværan hratt milli fólks við nána snertingu. Það er algengur misskilningur að kláðamaur tengist skorti á hreinlæti en það er víðs fjarri sannleikanum. Það geta einfaldlega allir smitast af kláðamaur.

Þá tekur allt að því mánuð að verða var við einkenni eftir smit.

Meðferð við kláðamaur er tiltölulega einföld og áhrifamikil en mikilvægt er að settum reglum sé fylgt nákvæmlega.

Um er að ræða tiltekið krem sem þarf að bera á allan líkamann en virkar þó ekki alltaf. Í slíkum tilvikum er lyfinu Ivermectin stundum ávísað til að vinna á maurnum, en áhugafólk um Covid-heimsfaraldurinn og samsæriskenningar þekkir lyfið vel.

Ásamt höfuðlús hefur kláðamaur fylgt manninum frá örófi alda en útilokað virðist vera að útrýma þessum kvikindum. Kláðamaurar ollu talsverðum usla á miðöldum enda engin úrræði varðandi meðferðir og fólk varð því oft viðþolslaust að kláða. Sé ekki unnið á maurnum getur það leitt til alvarlegra sýkinga og það voru örlög margra á árum áður.

Hér má lesa nánar um kláðamaur á Vísindavefnum