Í fyrstu ríkti algjör þögn í rússneskum fjölmiðlum um stöðu mála í Sýrlandi en síðan fóru Kremlverjar að leita að hugsanlegu yfirvarpi sem þeir gætu notað til að skýra fall Assad.
Áður en Assad flúði land hafði Sergei Lavror, utanríkisráðherra Rússlands, reynt að bjarga stjórn Assad en fjölskylda hans hafði setið við völd í rúmlega 50 ár. Á valdatíma föður hans, Hafez al-Assad, komust á náin tengsl við Kreml á áttunda áratugnum.
En Rússum tókst ekki að bjarga stjórn Assad og fall hans þýðir að Kremlverjar verða að skrá í bækur sínar að þeir hafi beðið mikinn ósigur í Miðausturlöndum sem getur haft afleiðingar víða um heim.
Rússar studdu Assad frá 2015 með hernaðaraðstoð í borgarastyrjöldinni í landinu. Framan af leit þetta út fyrir að ætla að heppnast hjá þeim en á sunnudaginn hrundi spilaborgin.
Stuðningsmenn Kremlverja játa að Rússar hafi verið viðriðnir fall Assad. Sergei Markov, skrifaði á Telegram, að fall Assad verði hörmulegt fyrir sýrlensku elítuna og ósigur fyrir Rússland.
Rússneski herinn er undir miklu álagi í Úkraínu og því gátu Rússar ekki skorist af krafti í leikinn í Sýrlandi og þannig stutt við Assad. Wagnerhópurinn, sem lék áður mikilvægt hlutverk fyrir Rússa í Miðausturlöndum, er mun veikari fyrir nú en áður en eigandi hans, Yevgeny Prigozhin, gerði uppreisn gegn Pútín en sú uppreisn kostaði hann lífið.
Jótlandspósturinn segir í umfjöllun um málið að fall Assad þýði að dapurlegri spegilmynd sé haldið upp fyrir framan Pútín. Á síðasta ári tókst honum naumlega að kveða uppreisn Wagnerhópsins niður en sókn hans að Moskvu var í sjálfu sér ekki ólík sókn uppreisnarmanna í Sýrlandi síðustu daga.
Rússar standa einnig frammi fyrir ákveðnum áskorunum í Sýrlandi eftir fall Assad því þeir eru með tvær herstöðvar þar. Önnur er Tartus flotastöðin og hin er Hmeimin flugstöðin. Þær gegna lykilhlutverki í að tryggja stöðu Rússa við Miðjarðarhaf og í Rauða hafinu. Þær eru líka miðstöðvar fyrir aðgerðir þeirra í Afríku.
Bandaríska hugveitan Institute for the Study of War segir að fall Assad sendi þau skilaboð til annara að Rússar séu ekki traustur bandamaður eða verndari og hugsanlega muni þetta ógna samvinnu Rússar við afríska einræðisherra og þannig skaða efnahagsleg, pólitísk og hernaðarleg áhrif þeirra í Afríku.